ترجمه نهج البلاغه، ص: 353

را ندوشد كه به بچّه او زيان رسد، شتر را با سواری گرفتن خسته و درمانده نكند، و در دوشيدن شير و سواری گرفتن بين آن شتر و شترهای ديگر مساوات را رعايت نمايد، بايد زمينه استراحت حيوان خسته را فراهم كند، و آن شتری را كه به پايش آسيب رسيده و از حركت ناتوان شده آرام و آهسته براند، و آنها را به آبگاههايی كه شتران بر آن عبور می كنند وارد سازد، و از كناره راههای علف دار به جاده های بی گياه نبرد، و ساعاتی به آنان استراحت دهد، و بايد آنها را كنار آبهای كم و گياهان بيابان واگذارد، تا به اذن حق چاق و استخوان دار و پر مغز نزد ما آيند، نه رنجيده و خسته، تا آنها را به فرمان قرآن و روش پيامبر صلی الله عليه و آله تقسيم كنيم، كه اين عمل باعث بزرگی اجر توست، و به رشد و هدايتت نزديك تر است، اگر خدا بخواهد.

26 از پيمانهای آن حضرت است

به يكی از كارگزارانش زمانی كه او را برای جمع آوری زكات فرستاد

او را به تقوای الهی در امور پنهانی و كارهای مخفی دستور می دهم، آنجا كه احدی جز خدا شاهد و كسی غير و وكيل نيست. و او را فرمان می دهم كه در آشكار چيزی از طاعت حق را بجای نياورد كه در پنهان خلاف آن را انجام دهد. كسی كه پنهان و آشكارش و گفتار و كردارش دوگونه نيست، امانت را ادا كرده، و عبادت خالصانه به جا آورده.

و به او امر می كنم كه مردم را نرنجاند، و آنان را دروغگو نشمارد،