ترجمه نهج البلاغه، ص: 269

199 از سخنان آن حضرت است

ای مردم هميشه با شما برنامه ام به طور دلخواهم بود تا جنگ شما را ناتوان كرد، سوگند به خدا جنگ عده ای از شما را گرفت و گروهی را باقی گذاشت، و حال اينكه دشمنانتان را بيشتر ناتوان نمود.

ديروز امير بودم و امروز مأمور گشته ام، ديروز نهی می كردم و امروز نهی می شوم! شما عاشق زنده ماندن هستيد، و مرا نمی رسد كه شما را به كاری كه ميل نداريد وادار كنم.

200 از سخنان آن حضرت است

زمانی كه در بصره جهت عيادت علاء بن زياد حارثی كه يكی از يارانش بود وارد شد، چون خانه او را وسيع ديد فرمود:

با اين خانه وسيع در دنيا چه می كنی و حال آنكه در آخرت به خانه گسترده محتاج تری؟! آری اگر بخواهی به وسيله اين خانه به منزل وسيع آخرت برسی در اين خانه ميهمانی كن، صله رحم به جای آور، و حقوقی را كه خداوند بر عهده ات گذاشته در جای خود پرداخت كن، در اين صورت به سبب اين خانه به آخرت دست يافته ای.

علاء عرضه داشت: يا اميرالمؤمنين، از برادرم عاصم بن زياد به تو شكايت دارم. فرمود: چه شكايتی؟ عرضه داشت: لباسی كهنه پوشيده و دل از دنيا بريده.

حضرت فرمود: او را نزد من حاضر كنيد: وقتی آمد، فرمود:

ای دشمنك جان خويش، شيطان پليد تو را به بيراهه كشيده، آيا به زن و فرزند