ترجمه نهج البلاغه، ص: 268
برساند.
197 از سخنان آن حضرت است
هنگامی كه شنيد عده ای از يارانش به وقت نبرد صفّين به اهل شام دشنام می دهند
پسند من نيست كه شما دشنام دهنده باشيد، ولی اگر در گفتارتان كردار آنان را وصف كنيد و حالشان را بيان نماييد به گفتار صواب نزديك تر، و در مرتبه عذر رساتر است. بهتر است به جای دشنام بگوييد: خداوند، ما و اينان را از ريخته شدن خونمان حفظ فرما، و بين ما و آنان اصلاح كن، اين قوم را از گمراهی نجات بخش تا آن كه جاهل به حق است آن را بشناسد، و آن كه شيفته گمراهی است از آن بازايستد.
198 از سخنان آن حضرت است
در يكی از روزهای نبرد صفّين وقتی فرزند خود حسن را به سوی جنگ شتابان ديد
اين جوان را به فرمان من از جنگ مانع شويد مبادا پشتم را بشكند، زيرا دريغم می آيد كه با شهيد شدن اين دو جوان [يعنی حسن و حسين عليهما السلام ] نسل رسول خدا صلی الله عليه و آله قطع شود.
[فرمايش حضرت: «املكو عنّی هذا الغلام» در اوج فصاحت است.]