ترجمه نهج البلاغه، ص: 265

193 از سخنان آن حضرت است

اين سخن را به هنگام دفن سرور زنان جهان، حضرت فاطمه عليها السلام اظهار كرد، گويی با پيامبر صلی الله عليه و آله بر سر قبرش درد دل می كرد.

ای رسول خدا، از من و دخترت بر تو سلام باد كه در جوار تو آمد، و به سرعت به تو ملحق شد. ای رسول حق، از دوری دختر برگزيده ات شكيبايی ام كم شد، و طاقتم از دست رفت، جز آنكه مرا در فراق عظيم تو، و سنگينی مصيبتت جای تسليت (در مصيبت فاطمه) است. زيرا من بودم كه با دست خود تو را در آغوش خاك جای دادم، و سرت بر سينه من بود كه روح پاكت از قفس تن پريد. ما از خداييم و به خدا بازمی گرديم. راستی كه امانت بازگردانده شد، و گروگان دريافت گرديد. اما غصه من ابدی است، و شبم قرين بيداری است، تا زمانی كه خداوند برای من جايگاهی را كه تو در آن اقامت داری اختيار كند. به زودی دخترت از همدستی امت برای ستم بر او به تو خبر خواهد داد، در پرسيدن از او اصرار كن، و خبر اوضاع را از او بخواه؛ در حالی كه بين ما و تو فاصله زيادی نشده، و زمانه از يادت خالی نگشته، اين همه ستم به ما شد. به هر دو نفر شما سلام باد سلام وداع كننده نه سلام رنجيده خاطر دلتنگ. اگر از كنار مرقدت بروم نه از باب ملالت است، و اگر بمانم نه از جهت بدگمانی به آنچه خداوند به صابران وعده داده است.

194 از سخنان آن حضرت است

در گريز از دنيا

ای مردم، دنيا سرای گذر، و آخرت خانه هميشگی است، از سرای گذر برای