ترجمه نهج البلاغه، ص: 250

ديدارشان فرستاد، و چنان اكرامشان نمود كه گوششان هرگز صدای آهسته آتش جهنم را نشود، و اندامشان را از برخورد با سختی و رنج مصون داشت، «اين است عطای خداوند كه به هر كس بخواهد عنايت می كند و خداوند صاحب بخشش عظيم است». آنچه را می شنويد می گويم، و از خدا برای خود و شما ياری می خواهم، و او ما را بس است و وكيل خوبی است.

183 از سخنان آن حضرت است

به برج بن مُسهِر طائی كه از خوارج بود و شعار «لاحُكْمَ الّا لِلّه» را آنچنان فرياد كرد كه حضرت می شنيد، فرمود:

ساكت باش، خدا رويت را سياه كند ای بی دندان! به خدا قسم حق آشكار شد در حالی كه تو بی مقدار بودی و صدايت آهسته، تا وقتی كه باطل عربده كشيد آن گاه چون شاخ بز نر به سرعت ظاهر شدی.

184 از خطبه های آن حضرت است

روايت شده: يكی از ياران اميرالمؤمنين عليه السلام كه او را همّام می گفتند و مردی عابد بود به حضرت عرضه داشت: اهل تقوا را چنانكه گويی آنان را می بينم برای من وصف كن. امام در پاسخ او درنگ كرد، سپس فرمود:

ای همّام، تقوای الهی پيشه كن و كار نيك انجام ده، زيرا خداوند همراه تقواپيشگان و نيكوكاران است. همّام به اين مقدار سخن قناعت نكرد و حضرت را قسم داد. حضرت خدا را سپاس و ثنا گفت و بر پيامبر- كه