ترجمه نهج البلاغه، ص: 239

177 از خطبه های آن حضرت است

در توحيد و تقوای الهی

اشتغال به كاری او را سرگرم نمی سازد، زمانی باعث دگرگونی او نمی گردد، مكانی او را فرا نمی گيرد، و زبانی قدرت وصفش را ندارد. شماره قطرات باران، و ستارگان آسمان، و ذرات خاكی كه باد در هوا پراكنده ساخته، و نيز حركت مورچه بر سنگ صاف، و خوابگاه موران كوچك در شب تار از او پوشيده نيست.

محل افتادن برگها، نگاه های زيرچشمی را می داند. و شهادت می دهم كه معبودی جز خدا نيست، همتايی ندارد، در وجودش ترديدی نيست، نمی توان دينش را كافر شد، و آفريدن او را منكر گشت، شهادت آن كه نيّتش صادقانه، و باطنش پاك، و يقينش خالص، و ميزانش سنگين است. و شهادت می دهم كه محمد بنده و فرستاده او، و برگزيده از موجودات است، كه برای بيان احكام انتخاب شده، و به كرامتهای گرانبهای الهی اختصاص يافته، و جهت ابلاغ رسالت های با ارزشش برگزيده شده، و به سبب او نشانه های هدايت روشن، و سياهی كور دلی و ضلالت زدوده گشته است.

ای مردم، دنيا كسی را كه به او آرزو و دلبستگی دارد می فريبد، و بر جان كهسی كه به او رغبت كند بخل نمی ورزد، و بر هر كه آن را به دست آورد چيره شود.

سوگند به خدا ملّتی خرمی نعمت و عيش زندگی را از دست ندادند مگر به خاطر گناهانی كه مرتكب شدند، زيرا خداوند هرگز ستمكار به بندگان نيست. و اگر مردم به وقتی كه بلاها بر آنان فرود آيد، و نعمتها از دستشان برود، با نيّت های صادقانه و دلهای مشتاق به پروردگار پناه ببرند آنچه را از دستشان رفته به آنان باز می گرداند،