ترجمه نهج البلاغه، ص: 223

كه كرامت الهی به دنبال هم به آنان می رسد تا گاهی كه در خانه جاودانی فرود آيند، از رنج نقل و انتقال سفرها ايمن شوند. ای شنونده اگر دل به آنچه كه در بهشت از اين مناظر شگفت انگيز به تو روی می آورد مشغول كنی روحت به تماشای آن از شوق برآيد، و الان از اين مجلس من برای هر چه زودتر رسيدن به آنها به همسايگی اهل قبول خواهی رفت. خداوند به رحمت خويش ما و شما را از آن كسانی قرار دهد كه از عمق دل و جان برای رسيدن به منازل نيكوكاران سعی و تلاش می نمايند.

تفسير لغات نامأنوس اين خطبه

گفتار آن حضرت «يؤرّ بملاحقه» كلمه «ارّ» كنايه از نزديكی است، عرب گويد: «ارّ الرجل المرأة يؤرّها» آن گاه كه مرد با زن نزديكی كند.

و «كأنّه قلع درایّ عنجه نوتيّه» «قِلْع» بادبان كشتی است، و «داریّ» منسوب به دارين شهری است در ساحل دريا كه از آنجا عطر می آورند.

«عنجه» يعنی آن را بازگرداند، گفته می شود: «عنجت الناقة- كنصرت- اعنجها عنجاً» وقتی كه سر شتر را بگردانی. و «نؤتیّ» به معنی كشتيبان است. و «ضفّتی جفونه» دو طرف پلك ديده طاووس را منظور فرموده.

لغت ضفّتان به معنی هر دو جانب است. و فرمايش حضرت «فلذ الزبرجد» فِلَذ جمع فِلذة به معنای قطعه و تكه است. «كبائس» جمع كِباسه به معنی خوشه است. «عساليج» به معنی شاخه هاست، و مفردش «عُسلوج» است.

165 از خطبه های آن حضرت است