ترجمه نهج البلاغه، ص: 219

عثمان در پاسخ حضرت گفت: «از مردم بخواه به من مهلت دهند تا ستمهای رفته بر آنان را برطرف كنم.» امام فرمود: آنچه در رابطه با مدينه است مهلت لازم ندارد، و آنچه در ارتباط با خارج مدينه است مهلتش تا وقتی است كه فرمان تو برای رفع ستم برسد.

164 از خطبه های آن حضرت است

كه در آن از شگفتی های آفرينش طاووس سخن می گويد

موجودات را آفريد آفريدنی شگفت، از جانداران و بی جان، و آرام و متحرك.

و بر لطافت كارش و عظمت قدرتش شواهدی آشكار اقامه كرد كه عقلها در برابر آن سر فرود آوردند در حالی كه به وجود او اعتراف نموده و تسليم فرمان او شدند.

و دلايل او بر توحيدش در گوشهای ما فرياد می زند، و نيز آنچه از پرندگان گوناگون به وجود آورده، پرندگانی كه آنها را در رخنه های زمين و شكافهای بين دو كوه، و قله كوههای بلند جای داده، همانها كه دارای بالهای گوناگون، و شكل های مختلف، و در مهار تسخير حضرت اويند، و با بالهای خود در شكافهای هوای باز، و فضای گشاده پرواز می كنند. آنها را در صورتهای شگفت آور پس از آنكه وجود نداشتند به وجود آورد، و با استخوانهای قوی، مفصل ها كه از نظر پنهان است تركيب كرد و به هم پيوست، بعضی از پرندگان را به خاطر سنگينی جثّه، از اينكه به راحتی در فضای بالا پرواز كند بازداشت، و چنان مقرّر فرمود كه بتوانند در نزديكی زمين به پرواز درآيند. پرندگان را با لطافت قدرتش و دقّت كارش به رنگهای گوناگون درآورد. برخی از آنها سراسر در يك رنگ كه رنگ ديگری با آن آميخته نيست در آمده اند، و دسته ای ديگر در رنگ ديگری فرو رفته اند به جز گردنشان كه طوقی از