ترجمه نهج البلاغه، ص: 207

بزرگی كه محكم بسته شده، شما را از آنان پنهان نمی كند. و بی شك فردا كه روز مرگ است به امروز نزديك است، امروز با آنچه در آن است سپری می شود. و فردا از پی امروز می آيد، گويا هر يك از شما به جايگاه تنهايی، و گودال قبرش رسيده.

عجبا از خانه تنهايی، و جايگاه وحشت، و محلّ بی كسی و غربت! انگار شما را نفخه صور آمده، و قيامت بر شما محيط شده، و برای داوری بين حق و باطل ظاهر شده ايد. آن روز امور باطل دنيا از شما دور شده، و بهانه ها از بين رفتنه، و حقايق بر شما ثابت شده، و هر نيك و بدی از شما به جايگاههای خود بازگشته است.

بنابراين از عبرتها پند گيريد، و از تغيير اوضاع و احوال اندرز پذيريد، و از آنچه شما را ترسانده اند به نفع خود بهره گيريد.

157 از خطبه های آن حضرت است

درباره پيامبر و قرآن، و دولت بنی اميّه

او را در عصری به رسالت برانگيخت كه خالی از پيامبران بود، و خواب گران ملل جهان طولانی شده بود، و رشته محكم دين گسيخته بود. پس او با كتابی كه تصديق كننده حقايق كتب آسمانی بود، و نوری كه بايد از آن پيروی شود به جانب مردم آمد. آن نور قرآن است، آن را به سخن آريد ولی هرگز سخن نمی گويد، امّا من شما را از آن خبر می دهم: آگاه باشيد كه دانش آنچه می آيد، و خبر آنچه كه در جهان گذشت، و درمان دردهای شما، و مقررات نظم دهنده زندگيتان در اين كتاب است.

از اين خطبه است