فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ترجمه نهج البلاغه، ص: 194

ايّام مهلت تبهكاران طولانی گشت تا سبب ذلّت را كامل نمايند، و مستوجب حوادث ناگوار گردند، تا آنكه مدّتشان كهنه شد و زمانشان به سر آمد، و گروهی برای به دست آوردن راحتی و فتنه ها وصل شدند، ومهيّای جنگ افروزی گشتند، و مسلمانان حقيقی پايداری خود را در حوادث بر خداوند منّت ننهادند، و جانبازی در راه حق را بزرگ نشمردند، تا چون قضای الهی به پايان دادن زمان امتحان و گرفتاری موافق شد، از روی بصيرت دست به اسلحه بردند، و به دستور راهبرشان تن به فرمان خدا دادند. تا چون خداوند پيامبرش صلی الله عليه و آله را از دنيا برد گروهی به جاهليت بازگشتند، راههای باطل آنان را هلاك كرد، بر آراء نادرست تكيه كردند، و به بيگانگان پيوستند، و از وسيله ای كه مأمور به مودّت آن بودند جدا شدند، ساختمان (دين و حكومت) را از بنيادش انتقال دادند، و آن را در غير جای خودش بنا كردند. آنان معادن هر خطايی هستند، و درهای گام نهادگان در وادی گمراهيند. غوطه ور در دريای حيرت، و افتاده در مستی و جهالت اند، به روش فرعونيان: كه گروهی از آخرت دل بريده و به دنيا دل بسته اند، و عدّه ای پيوند خود را با دين بريده و از آن جدا گشته اند.

151 از خطبه های آن حضرت است

در تحذير از فتنه ها

خدا را ستايش می كنم، و از او در موجبات طرد و بازداشتن شيطان، و محفوظ ماندن از دچار شدن در دامها و فريبهايش ياری می خواهم. و گواهی می دهم كه خدايی جز اللَّه نيست، و گواهی می دهم كه محمّد صلی الله عليه و آله بنده و فرستاده و انتخاب شده و برگزيده اوست، در فضيلت همتايی ندارد، و فقدانش را چيزی جبران







گزارش خطا  

^