ترجمه نهج البلاغه، ص: 193

است كه مهيّای ديدار خداست. فردا كه نيستم ارزش حيات مرا خواهيد يافت، و رازهای درونم برايتان آشكار خواهد شد، و آنچنان كه بايد مرا خواهيد شناخت پس از اينكه جايم را خالی ديديد، و ديگری به جای من قرار گرفت.

150 از خطبه های آن حضرت است

كه در آن اشاره به فتنه ها دارد

راه راست و چپ را گرفتند برای رفتن در جادّه های گمراهی، و ترك مسيرهای هدايت. در آنچه واقع خواهد شد و انتظار پديد آمدنش می رود شتاب نكنيد، و آنچه را كه فردا پيش می آورد دير ندانيد. چه بسا شتاب كننده به چيزی كه چون آن را بيابد دوست دارد كه كاش آن را نمی يافت، و امروز به فرا رسيدن فردا چه نزديك است!

ای جامعه، اين هنگام زمان آمدن هر موعودی است، و نزديك پديد آمدن آنچه نمی دانيد. بدانيد از ما آن كسی كه فتنه های آينده را درك كند با چراغی روشن در آن حركت كند، و به روش نيكان قدم بردارد، تا در آن فتنه ها بندی را بگشايد، و اسيری را آزاد كند، و جمع گمراهان را پراكنده، و پراكندگی حق را جمع كند. او به دور از ديده مردم است، جويندگان نشانش را نبينند هر چند پياپی نظر كنند. آن گاه در آن فتنه ها بصيرت قومی چون تيز شدن شمشير به دست آهنگر تيز گردد، ديده هايشان به نور قرآن جلا گيرد، و حقيقت آيات در گوشهاشان طنين افكند، و شبانگاه از جام حكمت نوشند پس از آنكه در صبحگاهان آشاميده باشند.

از اين خطبه است