ترجمه نهج البلاغه، ص: 178

می بينيد، و به آن می گوييد، و به آن می شنويد، بعضی از آيات تفسير بعض ديگر، و برخی گواه برخی ديگر است، آياتش درباره خدا اختلاف ندارد، و همدم خود را از خدا منحرف نكند.

شما بر حقد و كينه بين خود اتفاق كرده ايد، در مزبله وجودتان گياه سبز روييده، در دوستی آرزوها با هم يكدل شده ايد، و در ربودن اموال با هم دشمن شديد.

شيطان پليد شما را سرگردان نموده، و آن فريبكار شما را به گمراهی انداخته است، و خداست كه بايد درباره خود و شما از او ياری جويم.

134 از سخنان آن حضرت است

وقتی عمر بن خطّاب برای رفتن به جنگ با روميان با حضرت مشورت كرد

خداند برای اهل دين، عزت و سربلندی حوزه مسلمانی و حفظ آبرو را عهده دار شده. خداوندی كه مسلمانان را ياری كرد وقتی كه اندك بودند، و ياری خود نمی توانستند كرد، و از آنان دفاع كرد آن وقت كه اندك بودند و از خود دفاع نمی توانستند نمود، خدايی كه زنده است و هرگز نمی ميرد. اگر خود به جنگ اين دشمن روی و با آنان روبرو شوی و بلايی متوجه تو شود، برای مسلمانان در شهرهای دوردست تكيه گاهی نمی ماند، و بعد از تو پناهی نيست كه به آن پناه برند، بنابراين مردی شجاع و كارآزموده به سوی دشمن فرست، و كسانی را همراه او كن كه جنگاور و خيرخواه باشند، اگر خداوند پيروزيت داد همان است كه دوست داری، و اگر مسأله ای ديگر پيش آمد باز پناه مردم و مأمن مسلمين خواهی بود.