ترجمه نهج البلاغه، ص: 174

خود از آنان ترسيدی، پس آنچه را آنان ترسيدند در دستشان واگذار، و به خاطر دينت كه بر آن می ترسی از ايشان بگريز. حقاً چه بسيار نيازمندند به آنچه آنان را از آن منع كردی، و چه بسيار است بی نيازی تو او آنچه آنان تو را منع كردند، به زودی خواهيد فهميد سود كننده در فردا كيست، و چه كسی بيش از ديگران مورد غبطه قرار خواهد گرفت. اگر آسمانها و زمينها به روی بنده ای بسته شوند ولی او تقوا بورزد، خداوند راهی برای نجات او باز می كند. مبادا جز حق تو را مونس شود، و جز باطل تو را به وحشت اندازد. اگر دنيای آنان را قبول می كردی دوستت می داشتند، و اگر مقداری از دنيا را به خود اختصاص می دادی تو را امان می دادند.

131 از سخنان آن حضرت است

در فلسفه قبول حكومت و توصيف امام حق

ای نفوس گوناگون، و دلهای پراكنده، ای كسانی كه بدنهايتان حاضر، و عقولتان از شما پنهان است، شما را به سوی حق می كشانم و شما همچون رميدن بزغاله از غرّش شير رم می كنيد! بعيد است بتوانم به وسيله شما تاريكی را از چهره عدالت برطرف كنم، يا كژی را كه به حق رسيده راست نمايم.

خدايا تو می دانی كه آنچه انجام داديم نه برای رغبت به قدرت بود، و نه برای زياده خواهی از مال بی ارزش دنيا، بلكه برای آن بود كه نشانه های دينت را به جايش بازگردانيم، و برنامه اصلاح را در شهرهايت آشكار كنيم، تا بندگان ستم كشيده ات ايمنی يابند، و حدود معطّل شده ات بر پا شود.

بار خدايا، من اولين كسی هستم كه به تو دل داده، و امرت را شنيده و پاسخ گفته ام، احدی در نماز جز پيامبر صلی الله عليه و آله بر من پيشی نگرفت.