ترجمه نهج البلاغه، ص: 109

تازه ای را كهنه می كنند، و هر دوری را نزديك می نمايند. روزيهای موجودات را تقسيم، و آثار و اعمالشان و عدد نَفَس هاشان را حساب نموده، و به خيانت چشمها آگاه، و به آنچه در سينه پنهان می كنند داناست، و به قرارگاهشان در ارحام، و گذرگاهشان در اصلاب تا به نهايت حركت خود برسند بصير است. اوست خدايی كه عذابش در عين وسعت رحمت، بر دشمنانش شديد است، و رحمتش در عين سختی عذابش بر عاشقانش گسترده است. به هر كه بخواهد بر او غلبه كند مسلّط است، و در هم كوبنده مخالف خود است، و خوار كننده كسی است كه با او درگيری نمايد، و غالب بر هر كه با او دشمنی ورزد. آن كه به او اعتماد كند بی نيازش سازد، و هر كه از او بخواهد عطايش نمايد، و هر كه به او قرض دهد ادا كند، و به هر كه سپاسگزارش باشد پاداش بخشد.

بندگان خدا، پيش از آنكه به ميزان حق سنجيده شويد خود را بسنجيد، و قبل از اينكه به حسابتان برسند خود را محاسبه كنيد، و نفس بزنيد پيش از آنكه راه نفس بسته شود، و مطيع خدا گرديد قبل از آنكه شما را به اجبار به سوی آخرت برانند.

و بدانيد آن كه با واعظ و منع كننده ای از باطنش او را ياری نداده اند واعظ و منع كننده ای از غير خودش برای او نخواهد بود.

90 از خطبه های آن حضرت است

اين خطبه معروف به خطبه اشباح است كه از خطبه های بسيار با عظمت مولای عاشقان است، اين خطبه در ارتباط با پرسش پرسش كنندگان است كه از حضرت درخواست كرد خدا را آنچنان وصف كند كه گويی او را آشكار می بيند. حضرت از سئوال او كه ظرفيت پاسخش را نداشت