ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 904
و آن را بر شش باب و يك خاتمه مرتّب ساختم:
باب اوّل: در بيان مختصری از اعمال شب و روز.
باب دوم: در ذكر بعضی از نمازهای مستحبّ.
باب سوم: در بيان دعاها و عوذات مربوط به دردها و بيماری ها و نقص و ناراحتی اعضای بدن و تب و غيره.
باب چهارم: در بيان دعاهايی كه از كتاب شريف كافی انتخاب شده.
باب پنجم: در ذكر بعضی از احراز [جمع حرز به معنای دعای نگهداشت و پرهيز] و دعاهای كوتاه، كه از كتاب «مهج الدّعوات» و كتاب «مجتبنی» گرفته شده.
باب ششم: در ذكر خواصّ بعضی از سوره ها و آيات، و ذكر برخی از دعاها و مطالب متفرّقه.
خاتمه: در مختصر و مجملی از احكام اموات.
رجای واثق و اميد صادق كه برادران مؤمن و شيعيان حضرت امير المؤمنين عليه السّلام اين گنهكار عاصی را از دعا، و طلب مغفرت در حال حيات، و پس از ممات فراموش نفرمايند.
باب اول:
در بيان مختصری از اعمال شب و روز كه مشتمل بر چند فصل است.
فصل اول:
اعمال مربوط به مابين طلوع فجر تا طلوع آفتاب بدانكه از جمله اوقات شريف بين الطلوعين [زمان بين طلوع فجر صادق و طلوع خورشيد] است، و اخبار بسياری از اهل بيت عليهم السّلام در فضيلت اين وقت، و تشويق بر عبادت، و ذكر و تسبيح در آن وارد شده، و در برخی اخبار، از اين وقت تعبير به ساعت غفلت شده، چنان كه از حضرت محمد باقر عليه السّلام روايت شده: ابليس رانده شده لشگرهای خويش را، در دو وقت پراكنده می سازد: وقت غروب آفتاب، و زمان طلوع آن، پس در اين دو ساعت، خدا را بسيار ياد كنيد، و از شرّ ابليس و لشگرش، به خدا پناه بجوييد، و در اين دو ساعت كودكان خود را به پناه خدا درآوريد،
