ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 811

صلوات بر آن حضرت

خدايا بر محمد و اهل بيتش درود فرست، و بر نماينده و جانشين و وارث حسن درود فرست، آن قيام كننده به فرمانت و پنهان در ميان بندگانت، و چشم انتظار اجازه ات، خدايا بر او درود فرست، و دوری اش را نزديك ساز، و وعده اش را به انجام رسان و عهدش را وفا كن، و از سطوتش پرده غيبت را برطرف فرما، و به ظهورش اوراق محنت را پشت سر انداز، و ترس در دل دشمنان را پيش رويش پيش انداز، و دل را به او آرامش ده، و جنگ با سركشان را به او بر پاكن، و به لشگری از فرشتگان نشان دار تأييدش نما و بر تمام دشمنان دينت، چيره اش ساز، و به او الهام كن، كه پايه ای از دشمنان را نگذارد جز اينكه درهم كوبد، و سری را مگر دو نيم كند، و نيرنگی را مگر بازگرداند، و بدكاری را مگر حدّ بزند، و فرعون مسلكی را مگر هلاك كند، و پرده ای را مگر بدرد، و پرچمی را مگر سرنگون نمايد، و قدرتی را مگر به دست گيرد، و نيزه ای را مگر دو نيم كند، و زد بينی را مگر پاره كند، و لشگری را مگر پاركنده سازد، و منبری را مگر بسوزاند، و شمشيری را مگر بشكند، و بتی را مگر لگدكوب نمايد، و خونی را مگر بريزد، و ستمی را مگر از ميان بردارد، و قلعه ای را مگر ويران كند، و دری را مگر ببندد، و كاخی را مگر خراب كند، و مسكنی را مگر بازرسی نمايد، و زمين همواری را مگر زير پا گذارد، و كوهی را مگر بالا رود، و گنجی را مگر بيرون آورد، به مهربانی ات ای مهربان ترين مهربانان.

مؤلّف گويد: شيخ مفيد پس از نقل زيارت سابق كه اول آن «اللّه اكبر اللّه اكبر لا اله الّا اللّه و اللّه اكبر» است فرموده: