ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 704
مهربانان. پس ضريح را ببوس و نزد آن حضرت نماز زيارت بخوان و نيز آنچه خواسته باشی از دعا و قرآن و ذكر بجای آر و چون خواستی آن حضرت را وداع كنی، آنچه را كه پيش از اين [صفحه 696] ذكر كرديم، در وداع آن حضرت بگو.
هفتم: زيارت عاشورا
بدانكه زيارت نقل شده برای روز عاشورا چند زيارت است، و ما در اينجا به ملاحظه اختصار تنها به ذكر دو زيارت اكتفا می كنيم و البته در باب دوّم در بيان اعمال روز عاشورا نيز زيارتی را نقل كرديم [صفحه 456]- با مطالبی ديگر كه مناسب اين مقام است. امّا آن دو زيارت اول: زيارت عاشورای معروفه است: كه از نزديك و دور خوانده می شود، و شرح آن چنان كه شيخ ابو جعفر طوسی در «مصباح» ذكر فرموده چنين است: محمّد ابن اسماعيل بن بزيع، از صالح بن عقبه، از پدرش، از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده: هركه حسين بن علی عليهما السّلام را در روز دهم محرّم نزد قبر آن حضرت زيارت كند تا آنكه گريان شود، خدا را در روز قيامت ملاقات كند، با قوابی به اندازه ثواب دو هزار عمره، و دو هزار جهاد، كه ثواب آنه همانند ثواب كسی می باشد كه در خدمت رسول خدا و ائمه طاهرين عليهم السّلام جهاد كرده باشد. راوی گفت: فدايت شوم چه ثوابی است، برای كسی كه در شهرهای دور از كربلا باشد، و برايش در مانند اين روز رفتن به سوی قبر آن حضرت ممكن نباشد؟ فرمود: هرگاه چنين باشد به سوی صحرا بيرون رود، يا در خانه خود، بر بام بلندی بالا رود، و به سوی آن حضرت به سلام اشاره كند، و در نفرين كردن بر قاتلين آن حضرت بكوشد و پس از آن دو ركعت نماز بخواند. و اين كار را در اوايل روز، پيش از زوال آفتاب انجام دهد، پس بر امام حسين عليه السّلام زاری و گريه كند و كسانی را كه در خانه اش هستند، هرگاه از ايشان تقيه نمی كند، به گريه كردن بر آن حضرت امر كند، و در خانه خود به اظهار جزع بر آن حضرت عزا بپا دارد و يكديگر را به مصيبتشان به حسين عليه السّلام تعزيت گويند، و من بر خدا برای ايشان همه آن ثوابها را ضامنم، هرگاه اين عمل را بياورند. گفتم: فدايت شوم اين ثوابها را برای ايشان ضامن می شوی، و آنها را كفيل می گردی؟ فرمود:
