ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 530
جبرييل و ميكاييل و امام حسن و امام حسين عليهما السّلام بوده اند، پناه هراسندگان، و ملجأ گريختگان، و فريادرس بيچارگان، و شفای دردمندان، قرار داده باشد؟ بنابراين در هر كجا باشی، خود را به آن قبر برسان، و تا ممكن باشد خود را به آن بچسبان، و اصرار كن، تا به فريادت برسد، و تو را از هلاكت دنيا و آخرت برهاند.
به جودش پناه بر، او را ضامنی می يابی |
برای نجات گنهگاران روز ديدارش |
|
عيادت كننده آرزومندان است و پاسخ دهنده |
و شنواست آنچه را پنهان كنند از گفتگوی سرّی |
|
در كتاب «دار السّلام» از شيخ ديلمی نقل شده كه جماعتی از صالحان نجف اشرف روايت كرده اند: كسی در خواب ديد، از هر قبری كه در آن مشهد شريف و خارج آن است ريسمانی كشيده شده، كه متصّل به قبّه حضرت حبل اللّه المتين امير المؤمنين عليه السّلام است، پس آن شخص چنين انشاد كرد:
زمانی كه از دنيا رفتم كنار حيدر دفنم كنيد |
پدر حسن و حسين چه كريم است او |
|
در جوار او از آتش نمی ترسم |
و از منكر و نكير پروا نمی كنم |
|
بر حامی قرقگاه ننگ است كه در عرصه حمايتش |
حتی در بيابان قرقگاهش افسار شتری گم شود |
|
مطلب دوّم: در كيفيت زيارت آن حضرت
آگاه باش زيارت های روايت شده برای آن حضرت بر دو بخش است: يكی مطلقه، كه مقيّد به وقتی از اوقات نيست و ديگر مخصوصه، كه مقيّد به وقت معيّن است، و اين زيارات در ضمن دو مقصد بيان می شود:
مقصد اول: در زيارات مطلقه كه بسيار است
، و ما در اينجا تنها به ذكر چند زيارت اكتفا می كنيم. اول: زيارتی است كه شيخ مفيد و شهيد و سيّد ابن طاووس و ديگران ذكر كرده اند و كيفيت آن به اين صورت است: هرگاه اراده زيارت كنی