ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 220
خدايا از اين مردم گروهی در خوابند |
و گروهی ديگر شب بيدار و زاری می كنند |
|
و همه آنان عطای تو را اميد دارند، و اميدوار |
رحمت بزرگ تواند و به بهشت تو طمع ورزند |
|
خدايا اميد من در دلم آرزوی سلامتی می كند |
و زشتی گناهانم مرا به رسوايی تهديد می نمايد |
|
خدايا اگر بگذری گذشتت نجات بخش من است |
ور نه با گناهم به عرصه نابودی در افتم |
|
خدايا به حق محمّد هاشمی نسب |
و به حرمت پاكانی كه نزد تو فروتنند |
|
خدايا به حق محمّد مصطفی و پسر عمويش |
و به حرمت نيكوكارانی كه برای تو خاشعند |
|
خدايا مرا در رستاخيز بر دين احمد برانگيز |
تائب و پرهيزگار و عابد و فروتن در پيشگاهت |
|
ای خدای من و آقای من مرا محروم مساز |
از شفاعت بزرگ محمّد كه شفاعتش پذيرفته است |
|
و بر ايشان درود فرست تا هرگاه كه موّحدی تو را بخواند |
و خوبان با تو مناجات كنند و در برابرت به ركوع پردازند |
|
و نيز در «صحيفه علويه» مناجات منظوم ديگری از آن حضرت نقل شده كه اوّل آن «يا سامع الدّعاء» است. ولی چون مشتمل بر واژه های مشكل و لغات ناآشنا بود و ما بنابر اختصار از ذكر خودداری نموديم.
سه جمله از مولايمان علی (درود بر او) در باب مناجات
خدايا مرا اين عزّت بس است كه بنده تو باشم، و برايم اين افتخار كافی است كه تو پروردگار من باشی، تو آنچنانی كه