فارسی
پنجشنبه 09 فروردين 1403 - الخميس 17 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 220

خدايا از اين مردم گروهی در خوابند

و گروهی ديگر شب بيدار و زاری می كنند

و همه آنان عطای تو را اميد دارند، و اميدوار

رحمت بزرگ تواند و به بهشت تو طمع ورزند

خدايا اميد من در دلم آرزوی سلامتی می كند

و زشتی گناهانم مرا به رسوايی تهديد می نمايد

خدايا اگر بگذری گذشتت نجات بخش من است

ور نه با گناهم به عرصه نابودی در افتم

خدايا به حق محمّد هاشمی نسب

و به حرمت پاكانی كه نزد تو فروتنند

خدايا به حق محمّد مصطفی و پسر عمويش

و به حرمت نيكوكارانی كه برای تو خاشعند

خدايا مرا در رستاخيز بر دين احمد برانگيز

تائب و پرهيزگار و عابد و فروتن در پيشگاهت

ای خدای من و آقای من مرا محروم مساز

از شفاعت بزرگ محمّد كه شفاعتش پذيرفته است

و بر ايشان درود فرست تا هرگاه كه موّحدی تو را بخواند

و خوبان با تو مناجات كنند و در برابرت به ركوع پردازند

و نيز در «صحيفه علويه» مناجات منظوم ديگری از آن حضرت نقل شده كه اوّل آن «يا سامع الدّعاء» است. ولی چون مشتمل بر واژه های مشكل و لغات ناآشنا بود و ما بنابر اختصار از ذكر خودداری نموديم.

سه جمله از مولايمان علی (درود بر او) در باب مناجات

خدايا مرا اين عزّت بس است كه بنده تو باشم، و برايم اين افتخار كافی است كه تو پروردگار من باشی، تو آنچنانی كه







گزارش خطا  

^