ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 206

من آويخت كه به هيچ روی گسسته نگردد، عطاهای انبوهت زبانم را از شمردنش ناتوان ساخته، و نعمتهای فراوانت فهمم را از دريافتشان كوتاه نموده، تا چه رسد به بررسی كامل آنها، سپاسگزاری ات چگونه برای من امكان پذير است در حالی كه سپاسم نسبت به تو خود نيازمند سپاسی ديگر است، پس هر نوبت كه گفتم تو را سپاس، بر من واجب شد كه به خاطر آن باز بگويم تو را سپاس، خديا همانگونه كه ما را به لطف طعام دادی و با احسانت پروريدی پس نعمتهای سرشارت را بر ما به انجام رسان، و ناگواريهای ناخوشايند را از ما دور كن، و از بهره های هر دو جهان بالاتر و برترش را چه اينك و چه در آينده به ما عنايت كن، تو را سپاس بر خوبی آزمونت و بر نعمتهای سرشارت، سپاسی كه درخور خشنودی ات باشد، و خير وجودت را به جانب ما جلب كند، ای بزرگ، ای كريم، به مهربانی ات ای مهربان ترين مهربانان.

المناجاة السابعة: مناجاة المطيعين لله

مناجات هفتم: رازونياز فرمانبران خدا

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگی است

خدای فرمانبری ات را به ما الهام فرما، و ما را از نافرمانيت دور كن، و راه رسيدن به آنچه از خشنودی ات آرزومنديم آسان كن، و ما را در ميان بهشتهايت جای ده، و از برابر ديدگان دلهايمان ابرهای شك و دودلی را بزدای، و از قلوبمان پرده های ترديد و كوردلی را كنار زن، و از نهادمان باطل را زايل كن، و حق را در