ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 197

در برآورده شدن حاجاتم نزد خدا واسطه شو، من با حاجاتم به سوی تو رو نمودم، چون می دانم شفاعت تو نزد خدا پذيرفته می شود و مقام تو در بارگاهش بس ستوده است، پس به حق آن كه شما ربا به امر خويش خاص گرداند و برای بيان اسرارش برگزيد، و به حق جايگاهی كه شما در پيشگاه خدا داری كه تنها بين شما و اوست، برآوردن خواهشم، و اجابت دعايم، و برطرف شدن اندوهم را از خدا بخواه. سپس بخواه هرچه خواهی كه به خواست خدا برآورده شود.

مؤلّف گويد: بهتر آن است كه در ركعت اوّل اين نماز پس از سوره «حمد» سوره «انّا فتحنا» و در ركعت دوّم پس از سوره «حمد» سوره «اذا جاء نصر اللّه» خوانده شود.

فصل هشتم در بيان مناجات ها است

مناجات خمس عشرة

مناجات خمس عشرة [يعنی مناجاتهای پانزده گانه ] از مولای ما علی بن الحسين عليهما السلام است، علّامه مجلسی رحمه اللّه عليه در كتاب بحار الانوار فرموده است: من اين مناجات را به روايت از آن حضرت در كتابهای بعضی از علما (رضوان اللّه عليهم) يافتم.

المناجاة الاولی: مناجاة التائبين

مناجات اوّل: رازونياز توبه كنندگان

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگی است

خدايا! گناهان بر من لباس خواری پوشانده، و دوری از تو جامه درماندگی بر تنم پيچيده، و بزرگی جنايتم دلم را ميرانده، پس آن را با توبه به درگاهت زنده كن، ای آرزويم و مرادم و خواسته ام و اميدم، به عزّتت سوگند