ترجمه مفاتيح الجنان، ص: 108

دعای كميل بن زياد

از دعاهای بسيار معروف است، علّامه مجلسی رحمة اللّه فرموده: اين دعا از بهترين دعاهاست و دعای خضر پيمبر است. امير المؤمنين عليه السّلام آن را به كميل كه از خواصّ اصحاب آن حضرت بود آموخت و نيز فرموده: در شبهای نيمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده می شود، و برای كفايت از گزند دشمنان و گوشده شدن درهای روزی و آمرزش گناهان سودمند است. شيخ طوسی و سيّد ابن طاووس آن را در كتابهای دعای خود آورده اند و من متن اين گنجينه ملكوتی را از «مصباح المتهجه» روايت می نمايم و آن دعای شريف اين است: خدايا از تو درخواست می كنم، به رحمت كه همه چيز را فرا گرفته، و به نيرويت كه با آن بر هرچيز چيره گشتی و در برابر آن هرچيز فروتنی نموده و همه چيز خوار شده و به جبروتت كه با آن بر همه چيزی فائق آمدی و به عزّتت كه چيزی در برابرش تاب نياورد و به بزرگی ات كه همه چيز را پر كرده و به پادشاهی ات كه برتر از همه چيز قرار گرفته، و به جلوه ات كه پس از نابودی همه چيز باقی است و به نامهايت كه پايه های همه چيز را انباشته و به علمت كه بر همه چيز احاطه نموده، و به نور ذاتت كه همه چيز در پرتو آن تابنده گشته، ای نور، ای پاك از هر عيب، ای آغاز هر آغاز، و ای پايان هر پايان، خدايا! بيامرز برای من آن گناهانی را كه پرده حرمتم می درد، خدايا! بيامرز برای من آن گناهانی را كه كيفرها را فرو می بارند، خدايا! بيامرز برايم گناهانی را كه نعمتها را دگرگون می سازند، خدايا! بيامرز برايم آن گناهانی را كه دعا را باز می دارند، خدايا! بيامرز برايم گناهانی كه بلا را نازل می كند، خدايا! بيامرز برايم همه گناهانی را كه مرتكب شدم، و تمام خطاهايی كه به