ترجمه قرآن كريم، ص: 590

سوره عبس

80- مكّی 42 آيه

به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش هميشگی

چهره در هم كشيد و روی گردانيد، 1

از اينكه آن مرد نابينا نزد او آمد! 2

تو چه می دانی شايد او [در پرتو تعاليم اسلام از آلودگی ] پاك و پاكيزه شود 3

يا متذكّر [حقايق ] گردد و آن تذكر او را سود دهد؛ 4

اما كسی كه خود را ثروتمند نشان می دهد 5

تو به او روی می آوری [و نسبت به وی اهتمام می ورزی ] 6

در حالی كه اگر او نخواهد خود را [از آلودگی های باطنی و عملی ] پاك كند تكليفی بر عهده تو [نسبت به او] نيست؛ 7

و اما آنكه شتابان نزد تو آمد 8

در حالی كه [از پروردگارش ] می ترسد، 9

تو [با روی گردانی ] از او به ديگران می پردازی. 10

اين چنين [برخوردی شايسته ] نيست، بی ترديد اين آيات قرآن مايه پند است. 11

پس هركه خواست از آن پند گيرد، 12

در صحيفه هايی است ارزشمند 13

بلند مرتبه و پاكيزه 14

در دست سفيرانی 15

بزرگوار و نيكوكار. 16

مرگ بر انسان، چه كافر و ناسپاس است! 17

[خدا] او را از چه چيز آفريده؟ 18

از نطفه ای [ناچيز و بی مقدار] آفريده است، پس او را [در ذات، صفات و اندام ] اندازه لازم عطا كرد. 19

آن گاه راه [هدايت و سعادت و خير و طاعت ] را برايش آسان ساخت. 20

سپس او را ميراند و در گور نهاد، 21

و هنگامی كه بخواهد او را زنده می كند. 22

اين چنين نيست [كه انسان با همه نعمت هايی كه در اختيار دارد وظيفه اش را انجام داده باشد] هنوز آنچه را به او دستور داده اند به جا نياورده است. 23

انسان بايد با تأمل به خوراكش بنگرد 24

كه ما [از آسمان ] آب فراوانی فرو ريختيم. 25

سپس زمين را [به صورتی سودمند] از هم شكافتيم. 26

پس در آن دانه های فراوانی رويانديم، 27

و انگور و سبزيجات 28

و زيتون و درخت خرما 29

و بوستان های پر از درخت تناور و بزرگ 30

و ميوه و چراگاه 31

تا مايه برخورداری شما و دام هايتان باشد.

32

پس زمانی كه آن بانگ هولناك و مهيب در رسد، 33

و آن روزی است كه آدمی فرار می كند، از برادرش 34

و از مادر و پدرش 35

و از همسر و فرزندانش 36

در آن روز هركسی از آنان را كاری است كه او را به خود مشغول می كند [تا جايی كه نمی گذارد به چيز ديگری بپردازد.] 37

در آن روز چهره هايی درخشان و نورانی است 38

خندان و خوشحال 39

و در