پرسشها و پاسخها، ص: 469

سؤال 19:

مراد از جسم مثالی چيست؟

از روايات معتبر، اين مطلب به دست می آيد كه روح انسان پس از مفارقت از «بدن مادّی» به جسم لطيفی تعلّق می گيرد كه از هر جهت تماثل با اين بدن دنيوی دارد و تنها امتياز آن نداشتن غلظت جرمانی است.

يعنی از نظر صورت مانند اين بدن است آن چنان كه هر كس آن را ببيند می گويد اين همان شخص دنيايی است و در عين حال فاقد مادّه و جرميّت می باشد كه در دنيا واجد آن بوده است. تقريباً مانند صورتی كه از انسان، در آئينه و اجسام صيقلی مشاهده می گردد. روح تا زمانی كه در عالم برزخ است با همين جسم لطيف و قالبی كه مُماثل با كالبد دنيايی او است زندگی می كند و تمام تلذّذات يا تألّمات برزخی را با همان «جسم مثالی» ادراك می نمايد. تا عالم «حشر» و قيامت كبری فرا رسد.

امام صادق عليه السلام فرمودند:

«وقتی كه خدا روح آدمی را گرفت او را در قالبی مانند قالب دنيايی وی قرار می دهد پس (ارواح با آن بدن) می خورند و می آشامند و هنگامی كه كسی بر آن ها وارد شود او را با همان صورت و شكلی كه در دنيا داشت می شناسند» «1».

______________________________
(1) الكافی: 3/ 245، حديث 6.