فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

پرسشها و پاسخها، ص: 20

سؤال 4:

منظور از توحيد در خالقيّت چيست؟

منظور از توحيد در خالقيّت كه بخشی از توحيد افعالی است اين است كه در عالم هستی تنها يك خالق وجود دارد. همه موجودات امكانی و افعال و آثار آن ها، مخلوق خدای يكتا هستند. حتّی افعال و كارهای انسان مثل حرف زدن و راه رفتن آن ها نيز به طور غير مستقيم مخلوق خداوند است.

آيات فراوانی «1» در قرآن كريم بر اين مطلب گواهی می دهند.

«قُلِ اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ هُوَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ» «2».

______________________________
(1) «اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ وَهُوَ عَلَی كُلِّ شَيْ ءٍ وَكِيلٌ» «خدا آفريننده هر چيزی است و او بر هر چيزی نگهبان و كارساز است» زمر (29): 62؛ «ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ لَا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّی تُؤْفَكُونَ» «اين است خدا پروردگار شما كه آفريننده هر چيزی است، هيچ معبودی جز او نيست، پس چگونه از حق منصرفتان می كنند؟» غافر (40): 62؛ «ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَاإِلهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَی كُلِّ شَيْ ءٍ وَكِيلٌ» «اين است خدا پروردگار شما، جز او معبودی نيست، آفريننده همه چيز است؛ پس تنها او را بپرستيد، و او كارساز هر چيز است» انعام (6): 102؛ «هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنَی يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمواتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» «اوست خدا، آفريننده، نوساز، صورتگر، همه نام های نيكو ويژه اوست. آنچه در آسمان ها و زمين است همواره برای او تسبيح می گويند، و او توانای شكست ناپذير و حكيم است» حشر (59): 24؛ «بَدِيعُ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ أَنَّی يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَهُ صَاحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْ ءٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ» «او پديد آورنده آسمان ها و زمين است، چگونه او را فرزندی باشد؟! در صورتی كه برای او همسری نبوده، و همه چيز را او آفريده؛ و او به همه چيز داناست» انعام (6): 101.

(2) رعد (13): 16.







گزارش خطا  

^