مرگ و فرصت ها، ص: 145
احترام خدا به مؤمنين در قرآن
ممكن است كسى بگويد: خدا و پيغمبر تك نفر هستند، اما چرا تمام جملههاى بعد جمع آمده است؛ «وَ الَّذِينَ» «وَ يُؤْتُونَ» «هُمْ راكِعُونَ»
در آيهاى ديگر نيز همين ضماير جمع را آورده است:
«وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ» «1»
آنان كه مؤمن واقعى شدند، «آمَنُوا» «يُقِيمُونَ» «هُمْ راكِعُونَ» جمع هستند.
چند جمع نيز در آخر آيه است؛ فعل، ضمير و موصول. آخر اين آيه، هفت ضمير و فعل و موصول به صورت جمع آمده است.
در مرحله اول به نظر مىآيد كه ما در مصداقشناسى آيه اشتباه كردهايم و تنها به اميرالمؤمنين عليه السلام نسبت دادهايم، در حالى كه ضماير و افعال و موصولات اين آيات به صورت جمع است، اما بايد بگوييم: در بيش از صد كتاب قوى، اصيل و قابل قبول شيعه و اهل تسنن، چه كتابهاى تفسير، چه تأويل، چه شأن نزول و چه روايى، در مورد اين آيه نوشتهاند:
وقتى نصاراى نجران به پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله گفتند: ما مسلمان نمىشويم و مىخواهيم مسيحى بمانيم، جزيه، يعنى ماليات نيز نمىدهيم، چون تو را به حق نمىدانيم، حاضر هستيم با تو مباهله كنيم، دست به دعا برداريم، هر كدام كه بر حق باشيم زنده بمانيم و هر كدام كه ناحق هستيم، همانجا نابود شويم، پروردگار به پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: سريع قبول كن. فردا صبح قرار بگذاريد، آنها تو را نفرين كنند و تو نيز آنها را نفرين كن!
پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله قبول كردند. خدا فرمود: بگو كه چه كسانى را در جلسه نفرين مىخواهند بياورند.
______________________________ (1)- بقره (2): 43؛ «و نماز را بر پا داريد، و زكات بپردازيد، و همراه ركوعكنندگان ركوع كنيد [كه نماز خواندن با جماعت محبوب خداست].»