فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

مرگ و فرصت ها، ص: 143

«قرع» يعنى كوبنده، يعنى اى حبيب من! نمى‏دانى اين كوبنده، چه كوبنده‏اى است و چگونه مى‏كوبد؟ چه پتكى است كه بر سر جهان مى‏زنم و همه چيز را با يك بار كوبيدن به هم مى‏ريزم؛ تمام كهكشان‏ها، سحابى، كوه‏ها و دره‏ها، همه خراب مى‏شوند. خورشيدها، ماه‏ها، ستارگان همه خاموش و نابود مى‏شوند. كوه‏ها مانند پنبه حلّاجى شده مى‏شوند. درياها خشك و تبديل به آتش برافروخته مى‏شوند.

معناى آن كوبنده، اين است.

آن روزِ كوبيدن كه كوبنده مى‏كوبد و همه را در هم مى‏ريزد، تمام مردم، مانند پروانه‏هايى كه دور شمع، ديوانه‏وار مى‏چرخند و اين در و آن در مى‏زنند شده، نمى‏دانند چه خبر شده و چه مى‏خواهد بشود. كوه‏هاى سر به فلك كشيده، مانند پنبه رنگين حلاجى شده پودر مى‏شوند. ببينيد كه قدرت اين كوبندگانى تا چه مقدار است.

كسى كه جنس مورد وزنش، اعمالش باشد، او قيمتى است. سنگين به معناى قيمتى بودن است، نه سنگين جِرمى. «ثقل» يعنى ترازوى آنهايى كه اعمالشان وزن و قيمت دارد. در آن روز گار كوبندگى كه مردم مانند پروانه‏هاى دور شمع پخش هستند و ديوانه‏وار نگاه مى‏كنند، كسانى كه پرونده سنگينى دارند، در زندگى خوشى هستند. آنهايى كه پرونده‏هايشان سبك، بى‏ارزش و بى‏قيمت است، قابليت خريد خدا را ندارند.

خريد و فروش اعمال مؤمن‏

در سوره توبه، پروردگار قيامت را به بازار تشبيه و خودش را خريدار معرفى مى‏كند. فقط مردم مؤمن را فروشندگانِ در قيامت مى‏داند، چون فقط آنها جنس قابل فروش به خدا را دارند، كافر و منافق كه چيزى ندارد تا بفروشد. اين‏ها در دنيا هر چه داشتند، خوردند و مصرف كردند و لخت و عريان به قيامت رفتند و چيزى‏




پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^