مرگ و فرصت ها، ص: 105
سفارش، مورد نهى پيامبر صلى الله عليه و آله قرار مىگيرد.
پيغمبر صلى الله عليه و آله وارد تشييع جنازه شدند، خيلى عجيب است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله تا بقيع و غسالخانه آمدند. ميت را كفن كردند و پيغمبر صلى الله عليه و آله فقط نگاه مىكردند. قبر آماده شد و مرده را كنار قبر آوردند و پيغمبر صلى الله عليه و آله جلو آمدند، دوباره نيز رسول خدا صلى الله عليه و آله ساكت بودند. مرده را كه در قبر گذاشتند، رسول خدا صلى الله عليه و آله چنان ناله زدند كه همه متوجه پيغمبر صلى الله عليه و آله شدند. هنگام ناله كشيدن، نگاهى به قبر و صورت مرده كردند و فرمودند: «آه من هذه الداهية العظمى» عجب وحشت سنگينى است. آدمى كه شب گذشته هزاران نفر در اطرافش بودند، اكنون تنها است و هيچ كس در كنارش نيست.
برنامههاى نجات از نگرانى سفر آخرتى
1- انجام واجبات
بعد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به مردم رو كردند و فرمودند: مىخواهيد روزى كه شما را به اينجا آوردند، هيچ نگرانى، رنج، غصه، گرفتگى و مشكلى نداشته باشيد؟
مىخواهيد سفرِ از دنيا به آخرت شما در كمال آسانى و راحتى انجام بگيرد؟ سه برنامه را بايد در پرونده خود داشته باشيد.
برنامه اول: «اداء الفرائض» «1» همه واجبات خدا را تا زندهايم به خدا بپردازيم. توجه داشته باشيد كه كدام واجبِ خدا به شما تعلق مىگيرد؟ درنگ نكنيد و عقب نياندازيد. همان روز واجب خدا را انجام دهيد كه بعد از هفتاد سال نگوييد: اى واى، پشيمانم، هفتاد سال دارم، اما پنجاه و پنج سال نماز نخواندم و روزه نگرفتم.
روزهها را بگيرم، نمازها را بخوانم.
خدا عبادات را به گونهاى قرار داده است كه هر روز، مقدارى را بخوانى، نه اين كه بگذارى جمع شود. چون اگر جمع شود نمىتوانى انجام بدهى. بعد از هفتاد
______________________________ (1)- مستدرك الوسائل: 2/ 100، باب 17، حديث 1534؛ بحار الأنوار: 68/ 263، باب 76، حديث 1؛ «أَبِي مُحَمَّد الْعَسْكَرِيِّ عَنْ آبَائِهِ عليه السلام قَالَ قِيلَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام مَا الِاسْتِعْدَادُ لِلْمَوْت قَالَ أَدَاءُ الْفَرَائِضِ وَ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ وَ الِاشْتِمَالُ عَلَى الْمَكَارِمِ ثُمَّ لَايُبَالِي أَ وَقَعَ عَلَى الْمَوْتِ أَمْ وَقَعَ الْمَوْتُ عَلَيْهِ وَ اللَّهِ مَا يُبَالِي ابْنُ أَبِي طَالِبٍ أَ وَقَعَ عَلَى الْمَوْتِ أَمْ وَقَعَ الْمَوْتُ عَلَيْهِ.»