مرگ و فرصت ها، ص: 6
خرج كنند.
قدردانى خدا از شاكرين در قيامت
وقتى انسان ابزار زندگى را نعمت بداند، به ناچار خدا را منعم و خودش را متنعم خدا مىداند، پس مطابق خواسته خدا مىخورد، مىپوشد و مصرف مىكند. اين انسان در گروه «إِمَّا شاكِراً» قرار مىگيرد، آن شاكرى كه به انتخاب خودش راه خدا را انتخاب كرده، صحيح زندگى نموده و در قيامت با پاى خودش به بهشت مىرود، نه اين كه دستش را بگيرند و او را به طرف بهشت بكشانند.
خداوند در قرآن كريم مىفرمايد:
در قيامت به او مىگويند: «ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ» «1» با امنيت كامل به بهشت وارد شويد.
اميرالمؤمنين عليه السلام در «نهج البلاغه» در رابطه با دنيا، بهشت، دوزخ و انسان جملاتى دارند كه با يكديگر ارتباط دارند؛ حضرت مىفرمايد: «الا و ان اليوم المضمار» «2» اين دنيايى كه در آن هستيد، ميدان تمرين است؛ تمرين اخلاق، عمل، حال و عبادت. اكنون بايد خودتان را با تمرين قوى كنيد. چون شخص تمرين نكرده را در مسابقه راه نمىدهند و اگر راه بدهند، همان بار اول مسابقه را مىبازد.
خدا عادل، حكيم و رحيم است، نمىشود به وسيله آيات، انبيا و امامان عليهم السلام به مردم امر كند كه تا مىتوانيد تمرين كنيد، اما مسابقهاى در كار نباشد. خداى حكيم كار بيهوده نمىكند. اگر مسابقهاى نباشد، حكم به تمرين، حكم لغوى خواهد بود.
«وَ غَدَاً السِّباقُ» فرداى قيامت، روز مسابقه است. «و السَّبْقَةُ الجَنَّةُ» آن جامى كه به برندگان مىدهند، بهشت است.
«وَ الغَايَةُ النَّارُ» كسى كه در دنيا تمرين نكرده، قدرتى براى رفتن به طرف بهشت ندارد، به ناچار در دوزخ مىماند، چون راه بهشت از دوزخ عبور مىكند. مسابقه
______________________________ (1)- حجر (15): 46؛ « [به آنان گويند:] با سلامت و امنيت وارد آنجا شويد.»
(2)- نهج البلاغه: خطبه 28؛ «أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الدُّنْيَا أَدْبَرَتْ وَ آذَنَتْ بِوَدَاعٍ وَ إِنَّ الآْخِرَةَ قَدْ أَقْبَلَتْ وَ أَشْرَفَتْ بِاطِّلَاعٍ أَلَا وَ إِنَّ الْيَوْمَالْمِضْمَارَ وَ غَداً السِّبَاقَ وَ السَّبَقَةُ الْجَنَّةُ وَ الْغَايَةُ النَّارُ أَ فَلَا تَائِبٌ مِنْ خَطِيئَتِهِ قَبْلَ مَنِيَّتِهِ أَ لَاعَامِلٌ لِنَفْسِهِ قَبْلَ يَوْمِ بُؤْسِهِ أَلَا وَ إِنَّكُمْ فِيأَيَّامِ أَمَلٍ مِنْ وَرَائِهِ أَجَلٌ فَمَنْ عَمِلَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ وَ لَمْ يَضْرُرْهُ أَجَلُهُ وَ مَنْ قَصَّرَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورأَجَلِهِ فَقَدْ خَسِرَ عَمَلُهُ وَ ضَرَّهُ أَجَلُهُ أَلَا فَاعْمَلُوا فِي الرَّغْبَةِ كَمَا تَعْمَلُونَ فِي الرَّهْبَةِ أَلَا وَ إِنِّي لَمْ أَرَ كَالْجَنَّةِ نَامَ طَالِبُهَا وَ لَاكَالنَّارِ نَامَ هَارِبُهَاأَلَا وَ إِنَّهُ مَنْ لَايَنْفَعُهُ الْحَقُّ يَضُرُّهُ الْبَاطِلُ وَ مَنْ لَايَسْتَقِيمُ بِهِ الْهُدَى يَجُرُّ بِهِ الضَّلَالُ إِلَى الرَّدَى أَلَا وَ إِنَّكُمْ قَدْ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ وَ دُلِلْتُمْ عَلَى الزَّادِ وَ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ اثْنَتَانِ اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الْأَمَلِ فَتَزَوَّدُوا فِي الدُّنْيَا مِنَ الدُّنْيَا مَا تَحْرُزُونَ بِهِ أَنْفُسَكُمْ غَداً.»
