مرگ و فرصت ها، ص: 41
نمىگوييم «اشهد انّك نطفة فى اصلاب الشامخة» در زيارت وارث اصلًا نطفه نمىگويد، يعنى نطفه اينها از نور بوده است كه «فى الاصلاب الشامخة و الارحام المطهرة».
شما كه تا حدى به كتاب خدا عمل مىكنيد، اين عمل به قرآن، نور است. ماه رمضان روزه گرفتيد، اين عمل به قرآن است؛ قرآن مىگويد: هر كدام ماه رمضان را درك كرديد، روزه بگيريد. سر سال كه مىشود، حساب مىكنيد، خمس داريد، به مرجع تقليد يا به وكيل مرجع مىدهيد، اين عمل به:
«وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ» «1»
است. شما انفاق مىكنيد، صدقه مىدهيد، كار خير مىكنيد، اينها عمل به قرآن است.
«وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً» «2»
اگر يتيم، اسير و زندانى باشد، چه بهتر، اما اگر نتواند، افطار خانواده خويش را مىدهد، اين عمل به قرآن و انتقال نور است. شما نور خدا و اهل بيت عليهم السلام را كه تجلّى در آيات قرآن دارد، به صورت عمل در مىآوريد و به خودتان منتقل مىكنيد.
محبتى كه به اهل بيت عليهم السلام داريد، براى ابى عبداللّه عليه السلام گريه مىكنيد، همين محبتها دائماً توليد نور مىكند، اگر چه خواب باشيد، قلبتان از مايه محبت، توليد نور مىكند.
اثر نور دنيا در آخرت
اين نور در اين سفر ظهور مىكند؛ شما وارد برزخ مىشويد، مىبينيد كه برزخ از همه جاى دنيا و ما فيها روشنتر است. در آن روشنايى، آدم را ترس مىگيرد؟ در آن زمان تنها نيستيد. قرآن مىگويد:
______________________________ (1)- انفال (8): 41؛ «و بدانيد هر چيزى را كه [از راه جهاد يا كسب يا هر طريق مشروعى] به عنوان غنيمت و فايده به دست آورديد [كم باشد يا زياد] يك پنجم آن براى خدا و رسول خدا صلى الله عليه و آله و خويشان پيامبر، و يتيمان و مسكينان و در راه ماندگان است.»
(2)- انسان (76): 8؛ «و غذا را در عين دوست داشتنش، به مسكين و يتيم و اسير انفاق مىكنند.»
