مرگ و فرصت ها، ص: 360
عجيب است كه در قرآن بين كافر به قيامت و بخيل از زكات، فرقى نگذاشته است؛ مىگويد: آنهايى كه زكات نمىپردازند و آنهايى كه كافر به آخرت هستند، يعنى منكر آخرت هستند، روز قيامت در يك جايگاه هستند.
فرصت ديگرى كه ثروت در اختيار شخص مىگذارد:
«وَ آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ السَّائِلِينَ» «1»
اگر خمس و زكات را دادى، نگو ديگر كار ما تمام شده، اگر باز هم پول اضافه دارى به بستگان فقيرت بده، اينها دروازههاى غنيمت دانستن مال و ثروت است.
اينها كه پرداخت شود، يعنى وقتى شما خمس، زكات، صدقه، انفاق به قوم و خويش فقير و يتيم كرديد، اگر از دست شما خارج شد خدا آن را مىخرد، و وقتى كه خدا از شما بخرد در مقابل خريد آن، بهشت را به تو مىدهد:
«إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ» «2»
جان و مال خود را بدهيد و از من بهشت را بگيريد. پولى كه شما مىدهيد، با بهشتى كه:
«وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ» «3»
پهناى اين بهشت، پهناى آسمانها و زمين است را از من در مقابل پول مىگيريد.
ضعف اعتقادى بخيل
مگر ما در دوره عمر خود، چقدر به خدا پول مىپردازيم؟ تازه پولى كه براى خود خدا است. گاهى اتفاق مىافتد كه ده سال مىگذرد و خمس و زكات به ما تعلق نمىگيرد. آنهايى كه با پول خود كار خير نمىكنند، خمس و زكات نمىدهند، انفاق نمىكنند، باور كنيد كه خدا، قرآن، قيامت، بهشت و جهنم را باور نكردهاند.
______________________________ (1)- بقره (2): 177؛ «و مال و ثروتشان را با آنكه دوست دارند به خويشان و يتيمان و درماندگان و در راه ماندگان و سائلان و [در راه آزادى] بردگان مىدهند.»
(2)- توبه (9): 111؛ «يقيناً خدا از مؤمنان جانها و اموالشان را به بهاى آنكه بهشت براى آنان باشد خريده.»
(3)- آل عمران (3): 133؛ «و بهشتى كه پهنايش [به وسعتِ] آسمانها و زمين است بشتابيد؛ بهشتى كه براى پرهيزكاران آماده شده است.»
