فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

مرگ و فرصت ها، ص: 318

شما را به آنان نشان مى‏دهند كه اين كتاب دست خط فلان استاد است.

فكر كنيد كه از اين فرصت جوانى چگونه مى‏توان استفاده كرد. اين خيلى مهم است. «شبابك قبل هرمك» اما اگر عمر شما به هشتاد سالگى برسد، جوانى ديگر نيست تا آن را غنيمت بدانيد.

دزدى روزگار از عمر جوانى‏

شعرى از پروين اعتصامى‏ «1» كه سى و سه ساله بود و از دنيا رفت بگويم. ديوان شعرش جزء ديوان‏هاى رده اول شعراى ايران است. چون ديد ميل به شاعرى دارد، رفت و كار كرد. بعد در شعر گفتن در رده ناصرخسرو قباديانى‏ «2» شد.

جوانى چنين گفت روزى به پيرى‏

كه چون است با پيريت زندگانى‏

بگفت اندر اين نامه حرفى است مبهم‏

كه معنيش جز وقت پيرى ندانى‏

جوانى نكودار كاين مرغ زيبا

نماند در اين خانه استخوانى‏

از آن برد گنج مرا دزد گيتى‏

كه در خواب بودم گه پاسبانى‏

شب‏ها صبح و صبح‏ها شب شد و جوانى خود را در چاله ريختم. اكنون كه بيدار شدم، مى‏بينم كه جوانى ديگر نمانده است.

متاعى كه من رايگان دادم از كف‏

تو گر مى‏توانى، مده رايگانى‏

چو سرمايه‏ام سوخت از كار ماندم‏

كه بازى است بى‏مايه بازارگانى‏ «3»

و اكنون كه سرمايه‏اى ندارم، چگونه تجارت كنم؟

جوانى را ديدم كه وضع آن جوان براى من خيلى درس بود. برخورد اول من با او در شهر قم بود. گفت: من اهل تهران هستم. سى و دو نوع خط نشانم داد، نسخ، ثلث، نستعليق، شكسته نستعليق، كوفى، مصرى، حجازى. سى و دو نوع خط بود.

گفت: اين خط هاى من است. كسى كه خط شناس باشد، مى‏فهمد كه چقدر زيبا

______________________________
(1)- پروين اعتصامى فرزند يوسف اعتصام الملك آشتيانى از نويسندگان و مترجمان مشهور ايران (1285- 1320 ه. ش) از كودكى زبان به شاعرى گشود و كه درجولنى دز شمار معروفترين شاعران زمان بود وى در قصايد خود از حيث الفاظ پيرو سبك شاعران قرن پنجم و ششم خاصه ناصر خسرو است و در اشعار ديگر از قطعات و مثنويات پرارزش و غزلها و غيره سخن او بيشتر رنگ عراقى دارد و غالبا ساده است. انديشه‏هاى وى نو و متضمن نكات اجتماعى و اخلاقى انتقادى است و تمثيلات نغز و اندرزهاى حكيمانه و تفكرات او مايه شگفتى است.

فرهنگ فارسى معين (اعلام): 5/ 155.

(2)- ناصر خسرو حكيم ابو معين ناصر بن خسرو قباديانى بلخى (394- 481 ه. ق) ملقب به حجت از حكما و متكلمين اسلام در قباديان حوالى بلخ متولد گشت. از اوان جوانى به تحصيل علوم و فضائل و تحقيق اديان و عقايد و مطالعه اشعار شعراى ايران و عرب پرداخت. وى در ابتدا مذهب حنفى داشت و در مصر با اسماعيليان فاطمى روابطى پيدا كرد و پيرو آنان گرديد و حجت زمين خراسان گرديد. از آثار وى سفرنامه پس از سفر هفت ساله او در 444 ه. ق تأليف كرد.

فرهنگ فارسى (اعلام): 6/ 2094.

(3)- پروين اعتصامى.







گزارش خطا  

^