فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

مرگ و فرصت ها، ص: 27

وكيلش مى‏دهى، كه از گردن تو رد مى‏شود و به گردن آنها مى‏افتد، آنها نيز مى‏دانند كه به كجا برسانند. اين رحمت خداست كه اين راه را گذاشته است تا مردم در عالم برزخ و قيامت مبتلا نباشند.

حكايتى عجيب از اميرالمؤمنين عليه السلام‏

شخصى خدمت اميرالمؤمنين عليه السلام رسيد، عرض كرد: على جان! هزار دينار در اين شهر نزد فلان شخص گذاشتم و به مدينه آمدم، اكنون مى‏گويند كه او مرده است. به پسرش مراجعه كردم، گفتم: من نزد پدر شما هزار دينار امانت گذاشتم، آمده‏ام بگيرم. پسرش گفت: والله پدر ما در هيچ كجا، نه در دفترى و نه در وصيتش، چيزى نگفته است.

طلبكار گفت: على جان! من واقعاً به اين پول نياز دارم، چه كنم؟ حضرت فرمودند: من نمى‏گذارم كه حق تو پايمال شود. به پسر بدهكار فرمود: بيرون مدينه، پشت تپه‏اى مى‏روى و آنجا مى‏ايستى، تعداد سگ مى‏آيند كه يكى از سگها از همه زشت‏تر و بدتركيب‏تر است، به او بگو: چنين كسى آمده و مى‏گويد كه من هزار دينار نزد تو امانت گذاشته‏ام، آن را كجا گذاشته‏اى؟

اميرالمؤمنين عليه السلام اين قدرت را دارد كه گوشه پرده برزخ را كنار بزند و به پسر ميّت بگويد كه پدرت را ببين. نه اين كه حضرت آنها را به دنيا آورده باشد، چون عالم برزخ، عالمى بين دنيا و آخرت است.

سند وجود برزخ بين دنيا و آخرت در قرآن است:

«وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ» «1»

يعنى شما چهار دنيا را بايد طى كنيد؛ رحم مادر، دنيا، برزخ و قيامت. قيامت آخرين مرز است كه ديگر بعد از آن دنيايى وجود ندارد.

______________________________
(1)- مؤمنون (23): 100؛ «و پيش رويشان برزخى است تا روزى كه برانگيخته مى‏شوند.»







گزارش خطا  

^