مرگ و فرصت ها، ص: 202
اين راه و اعمال بمانيد، با دست خودتان راه خير دنيا و آخرت را به روى خود بستهايد.
قرآن مجيد مىفرمايد:
در اين عالم هر چه خوبى به مردم مىرسد، از جانب خدا است و در اين دنيا هر چه بدى، رنج، سختى، مشكل و عذاب به مردم مىرسد، از طريق خود مردم است.
خود مردم باعث مشكلات، ناامنى، رنج، مشقت و ضيق معيشت خود هستند.
خداوند متعال هر چه را كه حرام كرده است، فقط به اين خاطر بوده كه مردم با ارتكاب حرام، در مشكل مىافتند.
اگر زشتىهاى اخلاق را حرام كرده و گناه دانسته است، به اين خاطر است كه وقتى مردم دچار زشتىهاى اخلاق شوند؛ لجباز، متكبّر، متعصب، حريص و طمعكار شوند، خودشان به مشكل دچار مىشوند، پس همه خوبىها از جانب او و همه بدىها از ناحيه ما است:
«ما أَصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ» «1»
مولّد مشكلات خود انسان است.
«يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ» «2»
خدا راحتى شما را مىخواهد و براى هيچ كس سختى و مشكل نمىخواهد.
مشكل ساز خودتان هستيد. انسان وقتى قناعت نكند، دچار مشكل مىشود.
«يوم الحسرة» بودن قيامت
چرا خداوند نام قيامت را «يوم الحسرة» مىگذارد؟ چون گروه كثيرى، به محض اين كه وارد قيامت مىشوند، دچار اندوه، غصه و تأسف مىشوند. به چه علت دچار تردد و تأسف مىشوند؟
______________________________ (1)- نساء (4): 79؛ « [اى انسان!] آنچه از نيكى به تو رسد، از سوى خداست و آنچه از بدى به تو رسد، از سوى خود توست.»
(2)- بقره (2): 185؛ «خدا آسانى و راحت شما را مىخواهد نه دشوارى و مشقت شما را.»
