مرگ و فرصت ها، ص: 192
مىشود عاشقِ عارفِ آگاهِ صادق، نصف شب بيدار شده و دارد «يا الله» مىگويد و خدا نيز با عشق مىگويد: لبيك.
جبرئيل بر زمين احاطه دارد، نگاهى به كره زمين انداخت، ديد كسى كه اين گونه به او لبيك بگويد، نيست. گفت: خدايا! به چه كسى دارى لبيك مىگويى؟ خطاب رسيد: فلان مكان را نگاه كن. جبرئيل ديد شخصى بتپرست نصف شب بلند شده و در مقابل بت دارد اشك مىريزد و مناجات مىكند. خداوند به جبرئيل فرمود: او حال خيلى خوبى دارد و با اميد دارد با بت خود حرف مىزند، بت كه جواب او را نمىدهد، من نيز اگر جواب او را ندهم، چه كسى جوابش را بدهد؟
چرا از اين خدا دل سرد باشد؟ خدايى كه به كثيفترين افراد روزى مىدهد، آب و نان، آفتاب، هوا و زندگى آنها را تأمين مىكند و گاهى به حرف آنها گوش مىدهد، دل سردى و نااميدى در مورد او درست است؟
|
دوستان را كجا كنى محروم |
تو كه با دشمن اين نظر دارى «1» |
|
چرا كسى از خدا و انبيا و ائمه عليهم السلام دل سرد باشد؟ تكيهگاههاى واقعى در دنيا و آخرت همينها هستند و بقيه تكيهگاه نيستند. زلف خود را به زلف هيچ كس ديگر گره نزن. «دَرَجاتٍ» براى شماست.
تقرب به خدا در سايه طاعت
متن فرمايش و سفارش حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام را عنايت كنيد، تا به همان روشى كه خودشان فرمودند، براى شما بگويم و مجلس نورانىتر شود. اين سفارش را بشنويد:
«تقربوا الى الله بالطاعة» «2»
با عبادت به مقام قرب خدا برسيد. اين قرب، قرب جسمى و مكانى نيست،
______________________________ (1)- سعدى.
(2)- تحف العقول: 227؛ بحار الأنوار: 75/ 104، باب 19، حديث 3؛ «من حكمه عليه السلام أيها الناس إنه من نصح لله و أخذ قوله دليلا هدي للتي هي أقوم و وفقه الله للرشاد و سدده للحسنى فإن جار الله آمن محفوظ و عدوه خائف مخذول فاحترسوا من الله بكثرة الذكر و اخشوا الله بالتقوى و تقربوا إلى الله بالطاعة فإنه قريب مجيب قال الله تبارك و تعالى وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ فاستجيبوا لله و آمنوا به فإنه لا ينبغي لمن عرف عظمة الله أن يتعاظم فإن رفعة الذين يعلمون عظمة الله أن يتواضعوا و عز الذين يعرفون ما جلال الله أن يتذللوا له و سلامة الذين يعلمون ما قدرة الله أن يستسلموا له و لا ينكروا أنفسهم بعد المعرفة و لا يضلوا بعد الهدى.»
