مرگ و فرصت ها، ص: 174
از دست دادن فرصتها
از اين سرمايه بهره ببريد. اما عدهاى فرصت را از دست دادند، همان گونه كه سالهاى قبل از دست دادند و سالهاى بعد نيز ممكن است از دست بدهند. شما اين فرصت را غنيمت دانستيد.
فرصت عمر، مال، زيبايى، سلامت، آبرو، بيان، قلم و كار، فرصتهاى الهى است:
كسانى كه همه فرصتها را از دست دادند، در جهنم فرياد مىكشند، چون در آنجا خواب نيست و كسى در آن عذاب، خوابش نمىبرد. بيدارى و تشنگى و گرسنگى است، خوردن آبهاى جوشان جهنم و به هم ريختن مزاج دوزخيان كه پيوسته ناله مىكنند.
ناله آنها چيست؟ خدا مىگويد: اين است كه: خدايا! ما را از جهنم بيرون ببر! كه چه كار كنيم؟
«نَعْمَلْ صالِحاً غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ» «1»
ما در زمانى كه در دنيا بوديم، به شكلى زندگى كرديم كه مورد پسند تو نبود، چون زندگانى ما انسانى، اخلاقى و عاطفى نبوده، بلكه زندگى ما، زندگى حيوانى بوده است. به قول سعدى:
گاوان و خران بار بردار |
به ز آدميان مردم آزار |
|
عدّهاى كه در زندگى آنها ظلم و ستم بود، هميشه دلها را مىسوزاندند، مال مردم را مىخوردند، مردم را مىترساندند، عرق خورى، چاقو كشى، فحاشى، كه هيچ حيوانى در عالم اين گونه زندگى نمىكند.
______________________________ (1)- فاطر (35): 37؛ «پروردگارا! ما را بيرون بياور تا كار شايسته انجام دهيم غير آنچه انجام مىداديم.»