مرگ و فرصت ها، ص: 172
مانند اقيانوسى در استكان جا بگيرد، وگرنه ضعف و اشكال از ناحيه قدرت خدا نيست.
هميشه بايد فعل و انفعالات در دايره قدرت بيايد. نه اين كه اينجا قدرت خدا ناقص است، بلكه اين فعل و انفعال، ميدان ندارد. اقيانوس كبير قبول نمىكند كه در استكان برود و استكان نيز قبول نمىكند كه اقيانوس در آن جا بگيرد واين ربطى به خدا و قدرت او ندارد.
وقتى خداوند در قرآن مجيد مىفرمايد:
جاى شما در بهشتى است كه پهناى آن از آسمانها و زمين بيشتر است، «1» هيچ كسى نمىتواند پهناى آسمان و زمين را به دست بياورد. اين بهشت، اجر درستكارى شماست. اين بهشت مانند اقيانوسى است. زندگى محدود ما نيز مانند استكان است. بهشت را نمىشود به اين طرف- دنيا- بياورند و به شما بدهند، اينجا نيز نمىشود كه شما را ابدى قرار دهند، چون نسل و انسانهاى ديگر مىخواهند وارد زمين شوند و ما بايد برويم كه جا براى آنها باز شود. اينجا جا تنگ است.
ارزش فرصتها در قرآن و روايات
ارزش فرصتها در قرآن مجيد و روايات بيان شده است. انسان اگر از اين فرصتها غافل و بىتوجه بماند تا فرصتها از دست بروند وقتى به عالم بعد منتقل شود، دائم به خدا التماس مىكند كه مرا دوباره به كنار آن فرصتها برگردان.
آنها جواب مىدهند كه ما نظام عالم دنيا را به هم ريختهايم و خورشيدش را خاموش كردهايم:
«إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ* وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ» «2»
ستارهها را تيره و تار كرديم، كوهها را مانند پنبه حلّاج، گرد و غبارش را به باد
______________________________ (1)- اشاره به آيات:
آل عمران (3): 133؛ «و به سوى آمرزشى از پروردگارتان و بهشتى كه پهنايش [به وسعتِ] آسمانها و زمين است بشتابيد؛ بهشتى كه براى پرهيزكاران آماده شده است.»
حديد (57): 21؛ «سبقت جوييد به آمرزشى از سوى پروردگارتان و بهشتى كه پهنايش چون پهناى آسمان و زمين است، براى كسانى كه به خدا و پيامبرانش ايمان آوردهاند، آماده شده است؛ اين فضل خداست كه آن را به هركس بخواهد عطا مىكند و خدا داراى فضل بزرگ است.»
هود (11): 108؛ «اما نيكبختان [كه به توفيق و رحمت خدا سعادت يافتهاند] تا آسمانها و زمين پابرجاست، در بهشت جاودانهاند مگر آنچه را مشيّت پروردگارت اقتضا كرده، [بهشت] عطايى قطع ناشدنى و بىپايان است.»
(2)- تكوير (81): 1- 2؛ «هنگامى كه خورشيد را به هم درپيچند* و هنگامى كه ستارگان تيره و بىنور شوند.»
