دارالعرفان / آیین جشن میلاد هشتمین اختر تابناک امامت و ولایت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) در مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان با حضور کارکنان این مؤسسه علمی فرهنگی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی غضنفری، محقق و پژوهشگر حوزه علمیه و عضو شورای پژوهشی مؤسسه ضمن تبریک این روز فرخنده و مبارک اظهار داشت: اگرچه همه اهل بیت(ع) از باب تجلی رأفت حضرت حق، رئوف می‌باشند ولی این رأفت و مهرورزی در وجود امام هشتم(ع) بروز و ظهور بیشتری دارد.
وی افزود: یکی از القاب حضرت ثامن الحجج، علی بن موسی الرضا(ع) لقب رئوف است. چنان‌چه در زیارت‌نامه آن حضرت می‌خوانیم: «السَّلَامُ عَلَی الْإِمَام الرَّءُوف [۱]»؛ سلام بر امام رئوف. در توضیح این واژه باید بدانیم که رأفت یک نوع شدت در رحمت می‌باشد. در واقع هر چند بین دو واژه رأفت و رحمت، قرابت و نزدیکی در معنا وجود دارد؛ اما در بررسی دقیق لغوی این دو به یک معنا نبوده و فرقی ظریف بینشان وجود دارد.
حجت الاسلام غضنفری خاطرنشان کرد: «رأفت»، عطوفت، لطف و رحمت خالص و شدید است یعنی لطف و رحمتی است که وقوع درد و ناراحتی را برنمی‌تابد هر چند آن درد و ناراحتی به مصلحت فرد باشد؛ اما رحمت، صرف عطوفت و مهربانی کردن است مهربانی کردنی که گاهی با درد و ناراحتی فرد نیز همراه است مانند لطف و رحمت یک جراح به یک بیمار علاقه‌مند به بهبودی[۲].
وی ادامه داد: بنابراین «رأفت» مرحله‌ای دقیق‌تر و بالاتر از «رحمت» است، و هرگز در مسائل ناخوشایند به کار نمی‌رود ولی رحمت در امور ناخوشایندی که به خاطر مصلحتی انجام می‌شود، استعمال می‌شود.
وی بیان داشت: حال با توجه به روشن شدن معنای رئوف، اگرچه همه اهل بیت(ع) از باب تجلی رأفت حضرت حق، رئوف می‌باشند ولی این رأفت و مهرورزی در وجود امام هشتم(ع) بروز و ظهور بیشتری دارد و به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی(ره): «انسان هنگامی که وارد حرم رضوی(ع) می‌شود، مشاهده می‌کند که از در و دیوار حرم آن امام رأفت می‌بارد[۳].
حجت الاسلام غضنفری اظهارداشت: یکی از مصادیق این رأفت را می‌توان در پاسخی که حضرت به زائرین خود، در قبال زیارت، می‌دهند دانست که در بیانی فرمودند: «مَنْ زَارَنِی عَلَی بُعْدِ دَارِی وَ شُطُونِ مَزَارِی أَتَیْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی ثَلَاثِ مَوَاطِنَ حَتَّی أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَایَرَتِ الْکُتُبُ یَمِیناً وَ شِمَالًا وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ عِنْدَ الْمِیزَان» [۴] هر کس مرا زیارت کند روز قیامت در سه جا نزد او خواهم آمد تا از ترس و وحشت‌های آن سه جا رهایش سازم: ۱- هنگام پخش شدن نامه اعمال به دست راست یا چپ، ۲- و نزد صراط، ۳- و نزد میزان.
پی‌نوشت:
---------------------------------------------------
[۱]. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الأنوار (ط- بیروت)، ج ۹۹، ص ۵۵، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، چاپ: بیروت، ۱۴۰۳ ق.
[۲]. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۴، ص ۶، ناشر: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ: تهران، ۱۳۶۸ ش.
[۳]. شیعه نیوز.
[۴]. ابن‌قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص ۳۰۴، ناشر: دارالمرتضویة، چاپ: نجف اشرف، ۱۳۵۶ ش.
انتهای پیام /
منبع : پایگاه عرفان
