انسانى كه بر اساس آگاهى و معرفت زندگى مى‌كند، به خود مهر مى‌ورزد و مهرورزى‌اش به صورت بناى زيباى اطاعت از خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله ظهور مى‌كند، اطاعتى كه سبب مى‌شود او را در قيامت با چهار گروه كه از خاصگان حضرت محبوب‌اند، براى هميشه همنشين كند.
[وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً] .
و كسانى كه از خدا و پيامبر اطاعت كنند، در زمره كسانى از پيامبران و صدّيقان و شهيدان و شايستگان خواهند بود كه خدا به آنان نعمت [ايمان، اخلاق و عمل صالح] داده؛ و اينان نيكو رفيقانى هستند.
آرى؛ عشق و مهر، مايه تبديل و تغيير است، عاصى را مطيع، خائن را امين، خشن را لطيف، سردار دشمن را حرّ بن يزيد، دزد گردنه را فضيل، مطرب خوش‌گذران را بُشر حافى، طاغى را آرام و بد اخلاق را خوش اخلاق مى‌نمايد.
منبع : پایگاه عرفان
