خدايا برايم نيرويى نيست كه خود را بوسيله آن از عرصه نافرمانی ات بيرون برم، مگر آنگاه كه به محبّتت بيدارم سازى، و آنچنان كه خواستى باشم، پس تو را شكر گذارم، براى اينكه در آستان كرمت واردم كردى، و هم اينكه دلم را از آرايه هاى غفلت از حضرتت پاك نمودى.
برای خواندن این مناجات به صورت کامل اینجا را کلیک کنید
منبع : پایگاه عرفان
