چه خوب است كه همه ما ياد بگيريم با قرآن مانوسباشيم و آن را بخوانيم يا حتى به آن نگاه كنيم! زيرا نگاه كردن به قرآن عبادت است.
همين كه چشم انسان به اين جمال بى‌مثال و به آياتى كه در زيبايى در عالم نممونه ندارند بيفتد عبادت است. اما آيات سوره بروج:
«بسم اللّه الرحمن الرحيم* و السماء ذات البروج* و اليوم الموعود* و شاهد و مشهود* قتل أصحاب الاخدود* النار ذات الوقود* إذ هم عليها قعود* و هم على ما يفعلون بالمؤمنين شهود* و ما نقموا منهم إلا أن يؤمنوا باللّه العزيز الحميد».
به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى. سوگند به آسمان كه داراى برج‌هاست. و سوگند به روزى كه برپا شدنش را براى داورى ميان مردم وعده داده‌اند. و سوگند به شاهد (كه پيامبر هر امت است) و مورد مشاهده (كه اعمال هر امت است). مرده باد صاحبان آن خندق كه مؤمنان را در آن سوزاندند. آن آتشى كه آتش‌گيرانه‌اش فراوان و بسيار بود. هنگامى كه آنان پيرامونش به تماشا نشسته بودند. و آنچه را از شكنجه و آسيب درباره مؤمنان انجام مى‌دادند تماشاگر و ناظر بودند. و از مؤمنان چيزى را منفور و ناپسند نمى‌داشتند مگر ايمانشان را به خداى تواناى شكست‌ناپذير و ستوده.
روى سخن به اين آيه است:
«قتل اصحاب الاخدود. النار ذات الوقود».
«النار» يعنى آتش و «ذات الوقود» يعنى با آتش‌گيره‌هاى قوى.
«و هم على ما يفعلون بالمؤمنين شهود و ما نقموا منهم الّا أن يؤمنوا باللّه العزيز الحميد».
منبع : پایگاه عرفان
