اصالت مقررات پاك و عالى اسلام، در سايه قرآن مجيد، سنت پيامبر عظيم‌الشأن صلى الله عليه و آله، اخبار و روايات معتبر صحيح و مستند رسيده از ائمه طاهرين عليهم السلام بر ارباب خرد و انديشه پوشيده نيست.
پس از تفكر و تعقل در تعليمات اسلام، ترديد و شك در برترى آن، بر ساير مكتب‌هاى دينى هم چون ترديد در فروغ آفتاب جهانتاب است.
دين مقدس اسلام از امتيازاتى برخوردار است كه ديگر مذاهب و مكتب‌ها از آن بى‌بهره‌اند.
تعاليم برتر و ريشه‌دار قرآن، و حقايق عميق و بلند پايه اسلام، زنده كننده نفوسِ مرده آدميان و چراغ فروزان راه زندگى انسان‌هاست؛ چراغى كه فروغش ابدى و حياتش جاويد است.
پيدايش اين مكتبِ بى‌نياز و ارزنده، در زمانى بود كه اثرى از حيات معنوى، اخلاقى و انسانى، در عرصه روزگار نبود، و به فرموده مولاى متقيان عليه السلام هنگامى بود كه بشر در خواب گران و سنگينى غنوده بود «1».
حقايقى گران، ارزنده و پر بها، آنچنان از افق تابناك اين آيين درخشيدن گرفت كه تمام نگاه‌ها را به خود متوجه و خواستاران حقوق انسانى را مبهوت ساخت.
سرچشمه مقررات عالى اسلام، خداى متعال است، كه مطابق استعداد فطرى بشر، با رعايت مصالح و مفاسد فردى و اجتماعى مربوط به انسان، قانون عرضه كرده است. از اين جهت آدميان در قوانين اسلامى، برنامه‌اى بر خلاف طبيعت و فطرت خود نمى‌يابند.
مقررات پاك و ريشه‌دار اسلام، محدود به زمان و مكان نيست، قانون در اسلام براى همه و براى هميشه است و قوانين پر بهاى دين اسلام، فراتر از آن است كه در قيد زمان يا مكانى قرار گيرد؛ به همين علت بر اسلام، مكتب و آيينى برترى ندارد.
منبع : پایگاه عرفان
