فارسی
پنجشنبه 09 فروردين 1403 - الخميس 17 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 32
59% این مطلب را پسندیده اند

 دواى دردها

 

«ودواء دائكم».

در بخش سوم روايت، امير المؤمنين، عليه‌السلام، قرآن را داروى همه امراض فكرى و روحى بشر مى‌داند. قرآن مجيد كتاب فكر است و از انسان‌ها دعوت مى‌كند كه در آياتش فكر كنند. سخن قرآن اين است كه چرا نمى‌انديشيد در اين كه چگونه بايد زندگى كنيد؟ از كجا آمده‌ايد؟ به كجا خواهيد رفت؟ و چه كسى شما را آفريده است؟ او براى چه سما را آفريده و به كجا مى‌خواهد ببرد؟ چرا انديشه نمى‌كنيد در حكمت‌ ارسال 124 هزار پيامبر؟ چرا فكر نمى‌كنيد كه روزى مى‌ميريد و همه مردم شما را تنها مى‌گذارند و به تنهايى بايد وارد قيامت شويد؟

«لَمَجْمُوعُونَ إِلى‌ مِيقاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ».

براى وعده‌گاه روزى معين گردآورده خواهند شد.

توصيه قرآن به انسان‌ها اين است كه در محتواى سه كتاب انديشه كنيد: كتاب هستى، كتاب نفس، و كتاب آسمانى (قرآن). «2» بينديشيد تا بيشتر خدا را بشناسيد و بيشتر با وجود مقدّس او آشنا شويد. ببينيد او در اين عالم چه كرده و آيا معقول است اين عالم صاحبى نداشته باشد؟

 

 


منبع : پایگاه عرفان
0
59% (نفر 32)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه


 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^