مضرات انسانى، اقتصادى، اجتماعى، اخلاقى، مادى و معنوى مسكرات احتياج به توضيح ندارد.
كدام انسان در كره زمين، ضربه‌ها و خطرات هولناك مسكرات را انكار مى‌كند؟ آيا مشروب خوار واقعاً نمى‌داند پس از مستى و تعطيل عقل و تخدير اعصاب، منشأ چه جناياتى است؟!
نكته‌اى از الميزان
صاحب «تفسير الميزان»، رضوان اللَّه عليه مى‌فرمايد:
«رجس و شيطانى بودن شراب و ساير محرّمات در آيه قرآن، از اين جهت است كه اين كارها، آدمى را به ارتكاب عمليات زشتى كه مخصوص شيطان است مى‌كشانند، و شيطان هم جز اين كارى ندارد كه وسوسه‌هاى خود را در دل‌ها راه دهد و دل‌ها را گمراه كند، چنانچه در آيه 91 سوره مائده مى‌فرمايد:
«مسلماً شيطان مى‌خواهد با شراب و قمار، ميان شما دشمنى و كينه [سخت] اندازد، و از ياد خدا و نماز بازتان دارد؛ آيا شما [از اين امور با همه زيان‌ها وخطراتى كه دارد] خوددارى خواهيد كرد» «1».
و اين كه در اين آيه دشمنى و خشم را تنها از آثار شراب و قمار دانسته از اين جهت است كه: اين اثر در آن دو ظاهرتر است، چه معلوم است كه نوشيدن شراب باعث تحريك سلسله اعصاب شده و عقل را تخدير و عواطف عصبى را به هيجان مى‌آورد، به طورى كه اين هيجان اعصاب، اگر در راه خشم و غضب به كار رود معلوم است چه ثمرات تلخى به بار مى‌آورد».
مفاسد شراب خوارى
شراب زمينه بزرگترين جنايت، حتى جنايتى كه درندگان هم مرتكب آن نمى‌شوند را براى آدم مست فراهم مى‌كند، و اگر در مسير شهوت و بهيميّت قرار گيرد معلوم است كه به رسوايى كشيده مى‌شود، هر فسق و فجورى را، چه درباره مال و عرض خود، و چه درباره ديگران باشد در نظرش زينت داده و او را به هتك جميع مقدسات دينى و اجتماعى وا مى‌دارد.
دزدى، خيانت، دريدن پرده محارم خود، فاش كردن اسرار، ورود به خطرناك‌ترين ورطه‌هاى هلاكت و امثال آن را در نظرش ناچيز جلوه مى‌دهد.
چنان كه آمار ممالك به ظاهر متمدن، كه نوشيدن هر نوع مشروب در ميانشان رواج دارد نشان مى‌دهد كه بزرگترين ارقام جنايت، حوادث ناگوار، فسق، فجور و اعمال ننگين و شرم‌آور محصول نوشيدن شراب است!!
رواياتى در باب شراب خوارى
كافى است براى درك عظمت اين گناه، كه در كبيره بودنش شكى نيست، به رواياتى كه از طريق پيامبر و اهل بيت عليهم السلام عذاب سخت مشروب خوار را در قيامت بازگو كرده‌اند دقت كنيد:
1- عذاب شراب خوار در قيامت
حضرت صادق عليه السلام فرمود:
«فرداى قيامت شراب خوار وارد محشر مى‌شود، در حالى كه رويش سياه و دهانش كج، و زبانش بيرون آمده و فرياد تشنگى‌اش بلند است و به او از چاهى كه در آن چرك زناكاران ريخته شده مى‌آشامانند» «1».
و نيز فرمود:
«به خدا قسم كسى كه نماز را سبك بشمارد، و مست كننده‌اى بياشامد به شفاعت من نمى‌رسد».
2- لعنت شدگان
همچنين از آن حضرت نقل شده است كه فرمود:
«در مسئله شراب، خداوند ده نفر را لعنت كرده: كارنده درخت، نگهبان باغ انگور جهت شراب، فشار دهنده انگور، نوش كننده، ريزنده در جام، حمل كننده، تحويل گيرنده، خريدار، فروشنده و دريافت كننده پول» «1».
امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد:
«شراب خوار با بت‌پرست مساوى است و در قيامت كافر محشور مى‌شود، شراب ريشه هر گناهى است» «2».
عقوبت شراب خوارى
امام صادق عليه السلام فرمود:
«كسى كه يك جرعه شراب بخورد خدا و پيامبران و مؤمنان او را لعنت مى‌كنند، اگر به مقدارى بخورد كه مست شود، روح ايمان از او دور و به جايش روح پليد شيطانى جايگزين مى‌گردد، پس نماز را ترك مى‌كند و ملائكه او را سرزنش مى‌كنند و خداوند به او خطاب مى‌كند: اى بنده! كافر شدى، بدا به حال تو، سپس امام فرمود: بدا به حالش، بدا به حالش، به خدا سوگند! يك سرزنش الهى از هزار سال عذاب سخت‌تر است. لعنت كرده خدا هستند، هر جا بروند از پناه خدا بيرونند و هلاك مى‌شوند، پس فرمود: ملعون است كسى كه امر الهى را ترك مى‌كند، اگر به صحرا رود صحرا هلاكش مى‌كند، اگر به دريا رود، دريا غرقش مى‌كند، پس او مغضوب به خشم خداوند بزرگ است».
منبع : پایگاه عرفان
