فارسی
پنجشنبه 09 فروردين 1403 - الخميس 17 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 2
100% این مطلب را پسندیده اند

آخرالزمان و نشانه های ظهور

آخرالزمان و نشانه های ظهور

 

اگر آینده را با گذشته ای که از زمان حضرت آدم(ع) آغاز شده مقایسه کنیم، آینده زمانش طولانی تر می شود. در روایات ما عمر دنیا به صدبخش تقسیم شده که بیست درصد آن، از آن دشمنان اهل بیت(ع) است و بقیه اش به اهل بیت(ع) اختصاص دارد.

 

مدت حکومت حضرت مهدی(ع) پس از ظهور سیصد و نه سال خواهد بود. البته در روایات اهل سنت تعبیر هفت سال و نه سال آمده و در منابع ما هم هر جا چنین ارقامی گفته شده، از آنها نقل کرده اند. بعد از پایان یافتن حکومت حق ایشان، رجعت اتفاق می افتد. اول امام حسین(ع) رجعت می کنند. پس از پنجاه هزار سال حکومت ایشان، حضرت علی(ع) می آیند و چهل و چهار هزار سال حکومت می کنند و پس از ایشان هم ائمه(ع) به ترتیب بازمی گردند تا نوبت به بازگشت حضرت بقیة الله(ع) می رسد و ایشان آخرین کسی هستند که در دوران رجعت از دنیا می رود. چهل روز پس از وفات ایشان رستاخیز می شود. با این ترتیب آخرالزمان شامل محدودة زمانی وسیعی می شود که همة روایات مربوط به نشانه های ظهور را در برمی گیرد.

 

آخرالزمان را می توان به سه مقطع زمانی تقسیم کرد:

 

1. از روز تولد رسول اکرم(ص) تا ظهور حضرت بقیةالله(ع)؛

 

2. از ظهور حضرت مهدی(ع) تا پایان حکومت حق آن بزرگوار که سی صد و نه سال است؛

 

3. از آغاز رجعت تا پایان دنیا.

 

موضوع بحث امروز ما مقطع اول است و به دو مقطع دیگر کاری نداریم.

 

هرچند دربارة جزئیات آخرالزمان، آینده پژوهی، آینده نگری و آینده اندیشی در میان اندیشمندان جهان اختلافات فراوانی مشاهده می شود لیکن در حالت کلی همة ادیان و به ویژه دین مبین اسلام گفته شده که آینده ای روشن در انتظار ماست. البته پیش از آمدن این آیندة روشن، مجموعه ای حوادث جانسوز و دردناک وجود خواهد داشت و آن قدر تاریکی ها گسترش می یابد که تمام تاریکی نمود پیدا کند. در این شرایط آقا بقیةالله(ع) به ناگاه ظهور می کنند و همة مشکلات را از بین می برند و تمام آن تاریکی ها را به نور مبدل می سازند.

 

در منابع، نشانه های فراوانی برای آخرالزمان بیان شده است. قدیمی ترین منبعی که به این موضوع پرداخته و الآن در اختیار ما وجود دارد کتاب الفتن نعیم بن حماد مروزی (اوایل قرن سوم) است. لازم به یادآوری است که پیش از این اثر، کتاب های زیادی در این زمینه نوشته شده اند لیکن غالباً در کشاکش زمان از بین رفته اند.

 

مؤلف این کتاب یکی از شخصیت های برجستة اهل سنت است که در این مجموعه، دوهزار و چهار حدیث نقل کرده و در هر کدام از این احادیث یک یا چند عنوان از نشانه های ظهور بیان شده است. به عبارت دیگر هزاران عنوان نشانه و توصیف برای ویژگی های آخرالزمان، در دسترس داریم.

 

کتاب ارزشمند نوائب الدهورفی علائم الظهور، تألیف مرحوم آیت الله میرجهانی هم که در زمان ما نوشته شده است متن پانصد و پنج حدیث کامل را در خود گنجانده است. و بالاخره در کتاب معجم الفتن و الملاحم آیت الله سید محمود دهسرخی ضمن چهار جلد، هزارو هشت سطر مدخل را آورده اند.

 

در میان این چند هزار نشانة ظهور، تنها پنج نشانه اند که حتمی هستند و قطعاً اتفاق خواهند افتاد و بقیه ممکن است اتفاق بیفتد و ممکن است اتفاق نیفتد. این پنج نشانة حتمی همگی در آستانة ظهور حضرت بقیةالله(ع) اتفاق می افتند و با وقوع هر کدام از آنها به طور طبیعی دل های بیشتری مجذوب و شیفتة ایشان می شود.

 

نکتة مهمی که لازم است در اینجا بیان کنم این مطلب است که بنابر اعتقاد قطعی و مسلم ما، احدی حق ندارد زمانی برای ظهور مشخص کند. ائمة هدی(ع) نه تنها خود هیچ زمانی را برای ظهور مشخص نکرده اند بلکه حتی به ما هم اجازة تحقیق و تفحص و صحبت از این موضوع را نداده اند.

 

بسیاری از بزرگان عقیده دارند، وقت ظهور تنها نزد خداوند مشخص است و چون در لوح محفوظ نیامده، فرشتگان و اولیای الهی نمی توانند از آن باخبر شوند؛ و لذا آنچه بعضی از افراد ادعا می کنند تنها ادعایی دروغین است و نه بیشتر. در اصول کافی احادیث فراوانی داریم که فرموده اند از تکذیب کسانی که برای ظهور زمان تعیین می کنند هرگز بیمناک نباشید!1 به عبارت دیگر هر چقدر هم این آدم بزرگ باشد تفاوتی نمی کند.

 

اگر ادعا کنیم تا کنون بیش از نود درصد از نشانه های ظهور اتفاق افتاده اند ادعای گزافی نیست؛ با این حال ما فقط می توانیم بگوییم ظهور نزدیک شده است بی آنکه بتوانیم زمانی را برای آن مشخص کنیم. تصور کنید شخصی برای اولین بار در جاده ای در حال رانندگی است و می خواهد به مقصدی مشخص برسد. تابلوهای راهنمایی متعدد و متنوع در طول مسیر هر کدام بیانگر نزدیک شدن به تونل، پمپ بنزین و امثال آن هستند. و برخی از آنها دقیقاً فاصلة ما را با آن مقصد و محل مشخص بیان می کنند. چند هزار نشانة ظهور هم اگر اتفاق بیفتند همانند آن تابلوهای راهنمایی عمل می کنند که نزدیک شدن به زمان ظهور را برای ما بیان می کنند. اولین تابلوی شمارش معکوس با خروج سفیانی نمایان می شود. با خروج او معلوم می شود که هشت ماه به آغاز ظهور باقی مانده است. در اینجا دیگر «کذب الوقاتون»2 معنا ندارد.3

 

نشانة حتمی دوم که مقارن و هم زمان با نشانة اول اتفاق می افتد خروج یمانی است. نشانة سوم در شب بیست و سوم ماه رمضان به شکل یک بانگ آسمانی شنیده می شود و پس از آن هم بعد از حدود یک ماه «خسف بیدا» واقع می شود [و ضمن آن سپاهیان سفیانی در سرزمین بیدا فرو می روند]. و حدود دو ماه بعد هم در بیست و پنجم ماه ذی الحجة نفس زکیه به شهادت می رسد که این دو مورد آخر را در واقع ما باید نشانه های قیام بدانیم نه نشانه های ظهور؛ چون ظهور ایشان بدون تردید در بیست و سوم ماه رمضان اتفاق می افتد و قیام جهانی حضرت هم در روز عاشورا یا دهم محرم الحرام خواهد بود. بین این دو، سه ماه و ده روز فاصله است. در این مدت همه با آقا آشنا می شوند و فرهنگ و سیره و منطق ایشان را می شنوند و سپس با بصیرت یا آن را قبول می کنند یا رد.

 

گفتیم که نشانه های غیر حتمی ممکن است اتفاق نیفتند مثلاً اینکه گفته شده دو سوم مردم زمین پیش از ظهور از بین می روند احتمال دارد به واسطة تضرع و زاری مردم رفع شود و همین طور طاعون فراگیر پیش از ظهور.4 در احادیث، بسیاری از گناهان زمینه ساز مشکلات و حوادث بیان شده اند و در واقع هرچه بر سر ما می آید نتیجة اعمال خود ماست چه خوب باشد چه بد.

 

آینده را به چند شکل می توان پیشگویی کرد:

 

ـ بعضی سعی می کنند آن را با روش علمی پیشگویی کنند که این سبک کارایی چندانی ندارد و با وقوع یک حادثه به راحتی تمام معادلات آنها برهم می خورد؛

 

ـ بعضی دیگر هم می خواهند بر اساس روش کاهنانه آینده را پیش بینی کنند که در ضمن آن عده ای شیاد خود را [کاهن و منجم] جا کرده و بسیاری از حوادث دروغین را به خورد مخاطبان خود می دهند به نحوی که حتی اگر در لابه لای آنها حادثة قابل اعتمادی هم وجود داشته باشد دیگر شنونده به آن اعتنایی نمی کند؛

 

ـ برخی هم بر اساس فلسفة تاریخ می خواهند نسبت به انجام این موضوع اقدام کنند حتی براساس روش هگلی آن هم این روش پاسخگو نیست؛

 

و بالاخره باید اذعان کنیم به رغم تحریف هایی که در کتب ادیان پیش از اسلام رخ داده باز هم با این حال مطمئن ترین پیش بینی ها آنهایی است که براساس وحی انجام شده باشند. این روش هنوز هم کاربرد دارد؛ چون بسیاری از مطالب گفته شده بالاتر از فهم شنوندگان آن دوره بوده است؛ به عنوان مثال وقتی گفته اند هرات5 با مارهای بال دار نابود می شود تشبیه زیبایی است از موشک و آنها که مارها را از نزدیک دیده اند شباهت فرود آمدن موشک را بر زمین و پایین آمدن مار را به خوبی درک می کنند. یا اینکه گفته اند عراق را عرج اشغال می کند لازم است بدانیم این لفظ برای کافر معمولی به کار نمی رود و به سرکرده کفار اطلاق می شود.

 

وجود مقدس آقا رسول الله(ص) فرمودند:

 

باید امر به معروف و نهی از منکر کنید و الا خداوند بدترین شما را بر شما مسلط خواهد کرد و نیکان شما هر چه دعا کنند دعایشان مستجاب نخواهد شد.

 

متأسفانه امروز به چشم خود می بینیم به هر کس تذکر می دهیم می گوید به من ربطی ندارد مشکل دیگری است.

 

هیچ قومی نیست که ربا در میان آنها شایع شود جز اینکه به حالت غفلت و بی خبری مبتلا شوند؛ و هیچ قومی نیست که رشوه در میان آنها رواج پیدا کند مگر اینکه به خوف و ترس و وحشت گرفتار آیند؛ وقتی فحشا در میان مردم ظاهر شود؛ رانش زمین به وجود می آید. هنگامی که با اهل پیمان حیله شود، دشمن غلبه پیدا می کند. وقتی گناه زنا در میان مردم فراوان شود مرگ ناگهانی زیاد می شود تا جایی که فرصت نخواهند داشت پاهای شخص را [پیش از مرگ] رو به قبله کنند و یا از او درباره حساب و کتاب و اموراتش بپرسند.

 

بیش از ده سال قبل بود که خواندم حداقل دو هزار نفر در هر ماه به واسطة ایست قلبی در بهشت زهرا(س) مدفون می شوند.

 

هر قوم و جامعه ای که از حد خود تجاوز کند و فساد را پیشة خود سازد حتماً با قهر طبیعت مواجه خواهد شد.

 

حوادثی نظیر سونامی ها و کاتریناها سرآغاز آن خشم است و تنها خداوند است که می داند سرانجام آن چه خواهد شد.

 

در آستانة ظهور، مرگ سرخ و سپید خواهد بود.

 

وقتی از معنای این دو تعبیر پرسیدند، فرمودند:

 

مرگ سفید طاعون است و مرگ سرخ جنگ و خون ریزی.

 

نخستین نشانه ها، صاعقه هایی است که فرو می ریزند.

 

حال یا منظور صاعقه های آسمانی است یا موشک هایی که بر سر مردم فرود می آیند: در روایت آمده است:

 

قیامت برپا نمی شود تا اینکه در بعضی از صحراهای حجاز آتش روان شود؛

 

هزار سال پیش کسی نمی توانست تصور کند روان شدن آتش یعنی چه؟ ولی امروز همة ما می دانیم که اگر یکی از چاه های نفت منفجر شود، نفت آن روی زمین جاری می شود و آتش جریان پیدا می کند. و در ادامه فرموده اند:

 

آب در نجف روان می شود.

 

که ظاهراً با توجه به اقداماتی که انجام داده اند به زودی در نجف که در بلندی قرار دارد آب جریان پیدا خواهد کرد.

 

ظهور هنگامی به وقوع می پیوندد که دو ثلث مردم از بین بروند. شخص هر صبح و شام آرزوی مرگ می کند تا شاید از بحران هایی که با آنها دست به گریبان است خلاصی یابد و از شر مردمان درنده خو رها شود.

 

امیرمؤمنان(ع) بیانی دارند که می فرمایند:

 

کجا می توانند فرار کنند هنگامی که سر کردة کفار بیاید؛ همان کسی که ترش روی و تندخوی است. جای خود را امن و مرزها را ناامن می کند.

 

حوادثی که امروز در عراق مشاهده می کنیم یکی از مظاهر و مصادیق این احادیث شریف است. باز آمده است:

 

قرآن ها را زیبا چاپ می کنند و مساجد را آراسته می سازند. مناره ها را بلند نموده و قرآن را با الحان می خوانند و دیگر [این تلاوت] خشیتی ندارد و بر دل ها اثر نمی کند. مساجد آنها از حیث بنا آباد است ولی از لحاظ معارفی که باید در میان آنها مشاهده شود، خرابند. با شبهه های دروغین حرام ها را حلال می کنند: اسم شراب را عوض کرده و آن را می نوشند؛ رشوه را به نام هدیه می گیرند؛ ربا را به عنوان تجارت و مضاربه می خورند... . دروغ همه جا را فرا می گیرد و راستی کم می شود. همه با زبان به هم اظهار دوستی و محبت می کنند ولی در دل هایشان به هم کینه می ورزند. گناه را برای هم حسب و نسب قرار می دهند. اسلام وارونه می شود همانند پوستینی که آن را وارونه بپوشند.

 

اگر بخواهیم همة این احادیث را بخوانیم حدود هفت، هشت جلسه زمان می خواهد. امروز به کتاب مقدس مراجعه کردم به جملة جالبی برخوردم. در آنجا از پترس رسول باب 3 / بند 13ـ7 نقل شده که گفت:

 

آمدن آن روز خدا را انتظار بکشید. آن را بشتابانید.6 که در آن آسمان ها سوخته و از هم متفرق خواهد شد و عناصر از حرارت، از هم گداخته خواهد گردید. ولی به حسب وعدة او منتظر آسمان ها و زمین هایی جدید هستیم که در آنها عدالت ساکن خواهد شد.

 

این تعابیر برای من خیلی جالب بود؛ چون حدود دو هزار سال پیش نوشته شده و اصلاً این مفاهیم برای کسی قابل درک نبوده که بخواهد آنها را جعل کند.

 

در برخی دیگر از روایات مربوط به آخرالزمان آمده است که:

 

روی پل بغداد هفتاد هزار نفر کشته می شوند. در بغداد، بصره و جاهای دیگر رانش ها و زلزله ها پدید می آید. خون ها ریخته می شود. خانه ها ویران می گردد و اهل آنها فانی و نابود می شوند. اهل عراق دچار ترسی می شوند که همة آنها را فرا می گیرد. رانشی در دمشق پیش می آید که صدهزار نفر در آن کشته می شوند. حوادث جانکاهی رخ می دهد که موها را سپید می کند. فلزهای سخت و سنگین حرکت داده می شود.7 به زودی خواهد آمد که در بغداد کافر سرکرده ای از بنی قنطوره احاطه پیدا می کند و با یک سلسله افراد که رحمت از دل آنها ربوده شده پسران را می کشند و زنان را حلال می شمرند، آتش آنها شام را نیز می سوزاند. وای بر اهل حلب از محاصره ای که خواهند شد. سپس وارد بعلبک می شوند و در همه جای لبنان حوادث حلول می کند.

 

بیشترین نشانه ها مربوط به بنی قنطوره است که مالک عراق می شوند و اطراف شام را در دست می گیرند و پس از آن بحث کشته شدن صدهزار نفر در نیم روزی در باب الفیل، مسجد اعظم کوفه، مسائل بصره وبعد آذربایجان شوروی که آنجا هم شعله ور می شود.

 

از ارمنستان «شروسی» خروج می کند و می خواهد ایران و عراق را از بین ببرد. بین او و «مروزی» حادثه ای سخت رخ می دهد و میلیون ها نفر در آن کشته می شوند. هر یک به شمشیری آراسته متمسک می شوند که بر فراز آنها پرچم های سیاه برافراشته است. و این همان جنگی است که مرگ سرخ و طاعون بزرگ در آن واقع می شود. از کوفه صدهزار نفر که مابین شرک و نفاق هستند خارج می شوند.8 بی آنکه هیچ مانع و رادعی پیش روی آنان باشد.

 

لازم به ذکر است پس از اتمام سخنرانی حجت الاسلام مهدی پور به سؤالات حاضران در جلسه پاسخ دادند که به امید خدا در شماره های بعدی مجله تقدیم حضور شما خواهد شد. البته لوح فشردة کامل این نشست نیز موجود است و علاقه مندان می توانند جهت تهیة آن با دفتر مؤسسه تماس بگیرند.

 

پی نوشت ها:

 

1. لاتخافن أن تکذبه.

 

2. تعیین کنندگان وقت دروغ گفتند.

 

3. [منظور آقای مهدی پور این است که با توجه به آن که بیان کنندة این مطلب خود معصومین(ع) هستند دیگر تکذیب تعیین کنندگان وقت و زمان برای ظهوردر اینجا مصداق پیدا نمی کند و از آن قاعدة کلی به طور طبیعی استثنا می شود.]

 

4. برخی از اهل تحقیق معتقدند این آنفولانزای پرندگان نوعی طاعون است که از زنده کردن سلول های بعضی از افرادی که با طاعون از بین رفته اند آغاز شده و اگر خدای نکرده فراگیر شود بیش از صد و پنجاه میلیون نفر را به کام مرگ خواهد کشاند.

 

5. منطقه ای در افغانستان.

 

6. یعنی با خواستن و طلب کردن از خدا در پی شتاب بخشیدن به آن باشید.

 

7. می گویند روزانه چند تن بمب بر سر مردم می ریزند. هزار سال پیش چنین تعبیری را پیش گویی کردن جز با منطق وحی امکان ندارد.

 

8. روزی که حضرت امیر(ع) این مطالب را می فرمودند، صحبت هایشان حتی یک مصداق هم در کوفه نداشت؛ چون کوفه شهر جدیدالتأسیسی بود که اندکی قبل سلمان و حذیفه آن را در سال 17 هجری ساخته بودند.

 

نویسنده : علی اکبر مهدی پور


منبع : پایگاه حوزه
0
100% (نفر 2)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

امام آسمانی (1)
قدرت و فرمانروائى مطلقه حق بر ظاهر و باطن هستى‏
صدقه عامل دفع بلا
امام سجاد (ع) و روشهای تفسیری
بی‌تفاوتی مصداق بی‌دینی است
بركرانه ی صحیفه ی سجادیه
ملحق شدن راس مطهر امام حسین (ع) به بدن مطهر
علامه شهید مطهری
وَ اَمّا حَقّ الْجَارِ فَحِفْظُهُ غَائِباً وَ ...
پنج درس آموزنده سعادت بخش

بیشترین بازدید این مجموعه

گوشه ای از فضائل زینب کبری سلام الله علیها
زندگى شرافتمندانه در سايه قرآن
حمد خدا
وداع با ماه مبارک رمضان
سه اثر عجیبِ دعا برای غیر
امام آسمانی (1)
هنرمندانه ترین راه برای بیشترین تأثیرگذاری
افزایش رزق و روزی با نسخه‌ امام جواد (ع)
سوره ای از قران جهت عشق و محبت
متن دعای معراج + ترجمه

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^