در قرآن میفرماید:
(وَ إِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلا رَادَّ لِفَضْلِه)
اگر بخواهم خيري به تو برسانم، و تمام عالم جمع شوند، بخواهند براي اين خير، مانعي ايجاد کنند كه به تو نرسد، نميتوانند. خير من به تو ميرسد. وقتي دوستت داشته باشم، چه کسي ميتواند جلويش را بگيرد؟! من ميخواهم خيرم را به تو برسانم؛ يک خير من حيات است، يک خير من علم است و يک خير من نبوت است. حالا فرعون با تمام نيرويش جمع شوند که اين خير به تو نرسد. من به مادر موسي ميگويم: تو را در دريا بيندازد، به دريا ميگويم در آن شعبۀ آبي حركت كن كه به دربار فرعون ميرود. محبتت را در دل فرعون و زنش مياندازم كه خوب هم مواظبت باشد و خوب هم به تو لباس بپوشاند و بعد هم تمام خيري که خواستم به تو ميدهم. بعد هم به يک چوب دستور ميدهم که فرعون و کل نيرويش را در همان دريا که تو را از همان دريا گرفت، غرق كند.
خداوند از افق قرآن در تجلّي است. خورشيد ذات و صفات افعال از مطلع الفجر قرآن، دائما در طلوع است. حق ميفرمايد:
کساني که در حال قرآن خواندن جان دادند، سزاوار درجات بودند.
منبع : پایگاه عرفان