کلمۀ اسوه دو بار در قرآن کريم ذکر شده است و دو بار هم در روايات مهم نقل شده است.
در قرآن آمده که به کارگيرندۀ آن وجود مبارک، پروردگار است. دو باري که در روايات آمده، نسبت به وجود مبارک حضرت ابي عبدالله الحسين (ع) و ديگري امام زمان (ع) است.
مفهوم اسوه
معناي اسوه اين است که پروردگار عالم براي شما طرح جامع و نقشۀ حکيمانهاي ارائه کرده تا اگر شما علاقه داشته باشيد، ساختمان باعظمت و بينظير انسانيت را بسازيد؛ و سعادت امروز و فردا و خير دنيا و آخرت خود را تأمين کنيد. از روي اين نقشه و الگو، اين طرح ساختمان انسانيت را بسازيد و خير دنيا و آخرت خود را مهیا کنید.
اگر هم علاقه نداشته باشيد که ساختمان انسانيت را بسازيد و خير دنيا و آخرت خود را تأمين کنيد، آزاد هستيد. در اين زمينه، شما را به ساختن، مجبور نميکنم. اما يقين بدانيد که هر کسي نخواهد اين ساختمان ساخته و خير دنيا و آخرتش تأمين شود، «کالانعام» بار ميآيد و تمام سرمايۀ عمرش فقط هزينۀ شکم و شهوت ميشود و در قيامت هم عنصر شعلهور شدن آتش دوزخ ميگردد. دربارۀ طغيان آتش بارها در قرآن کريم اعلام کرده كه آتش دوزخ با نفت و بنزين و مواد فسيلي و هيزم برافروخته نميشود؛ عنصر شعلهور کننده و مايۀ آن آتش، انسانها هستند.
(فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتي وَقُودُهَا النَّاس)
وقود يعني آتشگيره؛ عنصري که در ذات و درونش آتش است. پردۀ دنيا که كنار برود، اين آتش، آشکار و ظاهر ميشود. فعلا به چشم ما اجازه نميدهند ببينيم. البته اهل بصيرت ديدند و بيان کردند. انبياي الاهی و ائمه طاهرين و اولياي الاهی ديدند و گفتند.
اگر به بيان قرآن کريم کشف غطاء شود، و پرده از برابر ديده کنار برود، روي کره زمين در باغها، خيابانها، پارکها و بسیاری جاهای دیگر، ميلياردها شعلۀ آتش سر به فلک کشيده میبینید.
منبع : پایگاه عرفان