مال و ثروت، ابزار حق

مال ابزار حق است. حضرت حق دستورهايي نسبت به مال دارد که ما آن دستورها را بايد اجرا کنيم. اگر انسان نقشه‌ها و طرح‌هايي كه پروردگار نسبت به مال دارد، اجرا کند، اطاعت از معبود حق مي‌شود. مثلاً انسان براي به دست آوردن مال، به خواسته‌هاي مستقل و غيرمعقول خود گره نزند، بلکه آن را به خواسته‌هاي حق گره بزند.

اگر مال را به خواسته‌هاي حق گره نزنم، کشش آن منهاي خدا، مرا رباخور و رشوه‌گير مي‌کند، غاصب قرار مي‌دهد و به اختلاس مي‌کشاند؛ به خوردن مال مردم و مال يتيم مي‌کشاند. اما اگر مال را به خواسته‌هاي حضرت حق گره بزنم؛ آیا خدا مال را براي من مي‌خواهد يا نمي‌خواهد؟ قطعاً مي‌خواهد. اگر نمي‌خواست در سورة آل عمران نمي‌فرمود:

(زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنينَ وَ الْقَناطيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ)

مي‌فرمايد: من طلا و نقره را براي تو مي‌خواهم. پروردگار، مال را براي ما مي‌خواهد:

(وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً)

براي اين‌که در چهار مورد استفاده بکنيم؛ مسکن، مرکب، پوشاک، و خوراک. براي بچه‌هايم هم بخواهم مصرف كنم، باز در اين چهار زمینه است. پس براي ما مي‌خواهد. اگر نمي‌خواست در قرآن مجيد نمي‌فرمود:

(وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ)

(كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ)

(وَ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلالاً طَيِّباً)

نعمت‌هایی را براي خوراک ما مي‌خواهد. در قرآن مجيد دربارة لباس اشارات زيبايي دارد. لباس و مسکن را نیز براي ما مي‌خواهد.