مسكن آدم (علیه السلام)

پروردگار نخستین انساني را که به صورت مرد و زن آفريد، در بيابان رها نکرد. فرمود:

(وَ يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ)

اين باغ در دنيا هم بوده است.

امام باقر (علیه السلام) مي‌فرمايد:

آن باغ جنت، طرف‌ همين شامات بوده است؛ در بهترين جاي خوش آب و هواي زمين. بهشتي که خداوند براي آدم و حوا تصوير مي‌كند، بعد از به هم خوردن نظام دنيا نبوده، بلكه يک باغ آباد بوده است. (اسکن) یعنی مسکن بگير. لباس هم در بهشت داشتند که در آيه شريفه مي‌فرمايد: وقتي به آن درخت ممنوع نزديک شدند، لباسشان ريخت و جريمه شدند. در آن باغ هم که خودشان دو نفر بودند، مسکن و خوراک و پوشاک هم داشتند. شهري و آبادی‌ای در دنيا نبود. از آن بهشت که بيرونشان کردند، براي اداره امور زندگي به حيوانات نياز داشتند كه با مال مي‌شود فراهم کرد.