ویژگی دوم:
«قُلُوبُهُمْ مُظْلِمَةٌ مُتَكَدِّرَةٌ»
اما دل آنها در تاريکي محض و سياهی است؛ سخت، سنگ، بيرحم، و بيمحبت ميباشد. دلي که اهل خدا نباشد، سنگ است.
(ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَهِيَ كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً)
دلهايشان مانند سنگ است و سختتر از سنگ. چرا؟ چون ايمان واقعي به قيامت، خدا و آياتش ندارند. اگر ديني هم دارند، دين من درآوردي است؛ دين بنياميه و بنیعباس است، نه دين خدا. اين دينها قلب را به سنگ تبديل ميکند.
اميرالمؤمنين (علیه السلام) شنيد دشمن خلخال از پاي يک زن يهودي در مرز کشور کشيده، زن يهودي را نکشته، اسير هم نکرده، بلکه فقط خلخالش را کنده است؛ در اینجا امام براي زن يهوديای گریه میکند که مورد ظلم قرار گرفته است.
اين موضع امام شيعيان در مقابل یک زن يهودي بود. الان صهيونيستها زن و مرد، و بچه، پير و جوان را ميکشند، به مسجد الاقصي حمله میکنند؛ چون دين ندارند. ايمان به خدا ندارند. دل اهل ايمان، دل با محبت، با رقت و با عاطفه، و دل مهربان است. کافران محبت و مهري در دل ندارند.
منبع : پایگاه عرفان